Muninn - 01.12.1961, Blaðsíða 17

ljóð eftir Snorra. Síðan flutti Árni Krist-
jánsson kennari stutt en skemmtilegt erindi
um Stefán Islandi og leiknar voru plötur
með siing lrans. Skammarlega fáir nemend-
ur komu á listkynningu þessa, sem bók-
menntakynningarnefnd og tónlistarkynn-
ingarnefnd stóðu sameiginlega að.
T'yrsta tölublað Munins var borið út til
kaupenda 17. nóv.
Muninn hélt skemmtun laugardaginn 18.
nóv. Hófst hún með því, að Björn Teitsson
ritstjóri sagði ágrip af sögu blaðsins og las
dálítið upp úr eldri árgöngum. Þá flutti
Rósberg G. Snædal rithöfundur snjalla
frumsamda gamansögu. Eftir það var farið
að dansa, og þótt fámennt væri, skemmtu
menn sér allvel. Um kl. hálftólf fór fram
allsiigulegt reiptog á milli manna úr stjórn
Hugms og ritstjórn Munins annarsvegar og
forystumanna úr íþróttafélaginu hins vegar.
Slitnaði reipið í fyrstu atrennu, áhorfend-
um til mikillar skemmtunar.
Þá er að greina frá tíðindum mánaðarins
í útvarpsmálum. Sem kunnugt er, störfuðu
í heimavistinni tvær útvarpsstöðvar lengi
vel í fyrravetur. Voru það Útvarp Rangalar,
sem þáverandi fimmtubekkingar ráku, og
Útvarp Andeby, sem nokkrir fjórðubekk-
ingar starfræktu. Útvarpsstjóri fyrrnefndu
stöðvarinnar, Einar Kristinsson, liefir nú
látið af störfum fyrir aldurs sakir, en hann
er aldursforseti nentenda í vetur sem fyrr,
nú 26 ára. Stöðin, sem Andeby-ntenn ráku í
fyrra, hefir skipt um eigendur. Hófu fjórðu-
bekkingar útsendingu um hana 19. nóv., og
hyggjast senda út hálfsmánaðarlega fyrst um
sinn. Útvarpsstjóri er Þráinn Þorvaldsson.
Stöðin nefnist Orion og hlýtur nafngiftin
valasama dóma, enda útlend. Verður sú
tízka, að skíra hérlend fyrirtæki útlendum
nöfnum, að teljast skrítin, þar eð mörg nafn-
orð, einkar hentug til þessara nota, eru til í
íslenzku. Viljum við leggja til, að útvarps-
stöðin verði eftirleiðis nefnd Útvarp Upp-
rennandi, sem er þýðing á Útvarp Orion.
Eyrsta útsendingin tókst allvel, en þó hlupu
fjórðubekkingar nokkuð á sig, er þeir tóku
að ota hornunurn' í hinn ágæta þátt „Heyrt
og séð“ í f’yrsta tölublaði Munins. Þess má
geta, að stöðin var mjög veik þennan dag.
Pétur Sigurðsson erindreki kom á Sal 22.
nóv. Þrumaði hann í góðar 45 mínútur,
hvatti æskuna til dáða og bað hana að bjarga
heiminum á þeim viðsjálu tímum, sem við
nú lifum á. Var erindi hans hið áheyrileg-
asta og mun hafa vakið ýmsa til umhugsun-
ar.
Aðfaranótt hins 24. nóv. gerði hið mesta
mannvonzkuveður, norðangarður og stór-
hríð og skafrenningur og éljagangur gnauð-
aði í gluggum og eyrum nemenda. Svigi,
helvíti sniðug sögn að gnauða og skammar-
lega lítið notuð. Svigi lokast. Þrátt fyrir fár-
viðrið rifu menn sig á lappir á réttum tíma
og mættu óvenju vel í skólann. Ekki hafði
óveðrið lengi geisað, er vatnsskortur haml-
aði rafmagnsframleiðslu. Slokknuðu ljósin
rneðan fyrsti maður var uppi í fyrsta tíma.
Gerðist nú kurr í liðinu. Var troðið á Sal og
kyrjað „Gott er að sofa í morgunmund"
með hástemmdum og djúpstæðum söknuði,
en síðan ýmsar vafasamar kvennafars- og
(Framh. á bls. 45).
Það kostaði myndasmiðinn mikil heilabrot að ná
allri framhlir) skólans á sömu myndina, en hér sjá-
ið þið þó árangurinn. Myndin var tekin 11. nóv.,
þegar mánaðarfríið .var.
muninn 41