Muninn

Árgangur

Muninn - 01.02.1972, Blaðsíða 12

Muninn - 01.02.1972, Blaðsíða 12
ÞAÐ ER DÝRT AÐ ALA AÐRA Margt hefur verði ritað og rætt um nrötuneytið á undan- förnum árum, en fátt fengið þann hljómgrunn hjá skóla- yfirvöldum, sem æskilegt mætti teljast. í fyrra var borin fram sú tillaga, að kornið yrði á ein- hverju því kerfi, sem kæmi í veg fyrir að fólk utan úr bæ borðaði á okkar kostnað í mötuneytinu. Einnig var fjall- að urn, hvernig mætti lækka kostnað til mötuneytisins. Sú tillaga, sem mestu fylgi átti að fagna nreðal nemenda þá, var sú, að hver einstakl- ingur keypti gataspjöld, sem götuð yrðu við hverja máltíð, og gjald til mötuneytisins yrði ákveðið samkvæmt fjölda mál tíða, senr viðkomandi hefði neytt. Þetta átti að útiloka, að ó- viðkomandi fóllc borðaði þar. En þegar menn fóru að at- huga þetta nánar, komust þeir að þeirri niðurstöðu, að þetta Ég Ég sem er aðeins hópur frumna sem urðu ásáttar um það að búa til eitt eintak af þeirri dýrategund sem nefnt hefur sig mann höfuð sköpunarverksins sjálfa dýrðina að eilífu • og. það er ekkert frábært eintak hvað er ég að ybba gogg og sletta mér útí hluti, sem ég hef ekkert vit á. Morgunsár Ég guðaði á glugg þinn er fyrstu geislar sólarinnar smugu uppyfir sjóndeildarhring. Og þú komst útí gluggann og dróst niður rúllugardínuna. Ó kojbjakk — barasta X . mamma segir þú mátt ekki kojbjakk ekki namm namm svona hættu barn- oj bara — ekkert nema drulla á puttunum ekki má — ekki má ____________ ____ kojbjakk — oj barasta ó ésús — þetta barn — ésús — kojbjakk ekki hlaupa um berrassaðúr. KRÓI. var -jafnvel dýrara heldur en að láta fólk stela frá okkur. Er það helzt, að mötuneyt- ið þarf á vissum hóp starfs- manna að halda til að mæta þeim fjölda nemenda, sem læt ur skrá sig í mötuneytið að hausti.' Einnig myndu viðkomandi ekki mæta til fisks-áts, þar af leiðandi myndi fæðið hækka í verði, þar sem ekki yrði neytt hinnar ódýrari fæðu. Því gerum við það að til- lögu okkar, að gataspjaldahug myndin verði söltuð, en tekin verði upp sú nýbreytni, að hver einstaklingur, sem borð- ar í mötuneytinu, sýni passa þar tii gerðan, einnig mætti til hægðarauka stimpla vissan stimpil á nafnspjöld viðkom- andi nemanda. Þeir, sem ekki geta sýnt réttan passa, yrðu annað hvort að fara út eða greiða umsamið verð til ráðs- konu. Þetta kerfi kemur tvímæla- laust í veg fyrir, að fólk utan úr bæ borði á okkar kostnað. Einnig leggjum við til að selt verði hálft fæði fyrir þá, sem það vilja. Gætu viðkomandi þá ákveðið það að hausti eða áður en þeir yfirgæfu skólann að vori. Þannig gæti mötu- neytið ráðið starfsfólk sam- lcvæmt eigin þörfum og ósk- um nemenda. Myndi þetta að oldcar mati stórauka aðsókn í mötuneytið, þar sem allmarg- ir nemendur notfæra sér þettá fyrirkomulag nú þegar hjá fólki úti í bæ. Nánari framkvæmd þessa máls mætti hugsa sér eitthvað á þá leið, að máltíðirnar yrðu númeraðar, 1., 2., 3., 4., og fengju þá þeir sení ætluðu að kaupa t. d. tvær máltíðir á dag númer viðkomandi mál- tíða stimplað á sinn passa, sem þeir sýndu svo við mál- tíðirnar. Með þessu mætti koma í veg fyrir að menn keyptu hálft fæði en ætu fullt. Einar Sigurjónsson og Rúnar Sigþórsson. Jón Guðmmnz Helvítis Alkatorarnir birta ekkert nema myndir af sjálf- um scr í blaðinu. Vitið þér enn — eða hvað? Framhald af bls. 1. MUM IMM Magnús Torfi lætur Laugvetn- ingum lyklavöldin i té. Sjá greinina ,,Um vistarmál" UMDIR FÍFLI URSUS ET VULPES Ursus quondam vulpi ob- viam venit, quae nonnullos pisces in ore portabat. „Unde hos tulisti?" rogavit ursus. „Domine mi“ respond it vulpes, „ego multas iam horas piscor et hos cepi.“ Deinde ursus etiam piscari discere voluit, et vulpem rogavit, quomodo hoc fac- ere posset. „Age vero,“ in- quit vulpes,“ iilud haud- quaquam difficile est factu. Necasse est ad glaciem Iac- us ire et ibi cavum fodere, ubi caudam tuam in aquam demittas. Necesse est ibi manere quamdiu poteris. Ne caudam moveris, si quid doloris senseris. Tum enim pisces mordere incipient. Quo diutius manebis, eo plures pisces capies. Deni- que caudam quam celerrime extrahere debes. Itaque urs- us id, quod vulpes praeceper at, facere conatus est. Ad lacum profectus cavum in glacie fecit. Tum caudum per cavum in aquam demisit . . . ***.

x

Muninn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Muninn
https://timarit.is/publication/429

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.