Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.01.1922, Blaðsíða 14

Heimilisblaðið - 01.01.1922, Blaðsíða 14
12 HEIMILISBLAÐIÐ Láru fanst, að ekkert mundi geta glatt sig meira en, ef svo væ.ri. Og þá stundina gerði þessi uþpgötvun henni hægt að gera margt af þvi létt, sem henni fanst liggja svo þungt á sér. Og henni fanst það á sér, að þetta mundi verða síðasta gleðiefnið sitt á æfinni. Alt frá þeirri stundu, er hún þekti sjálfa sig og öðlaðist frið við Guð, — og það gerð- ist um sama leyti sem hún kendi sjúkleik- ans í alvöru — þá hafði hún rýmt frá sér miklu af þvi, sem áður haíði altekið huga hennar. Hana gat að sönnu dreymt um Yejdel i vökunni, hún hugsaði til hans, en það var ekki á sama hátt og áður. Ekki svo að skilja, að ást hennar til hans væri útkuln- uð og orðin alt annars eðlis en áður var, nú var hún viss um, að ef hann slæði nú alt i einu frammi fyrir sér, þá mundi það eigi verða eins og fyr, er hún gat beinlínis ekki haft vald á tilfinningum sínum. Og nú slóð hann henni fyrir hugskols- sjónum og hún sökti sér niður í að virða fyrir sér drættina í svip hans og hlakka til, er hún fengi að sjá hann auglitis til auglitis. Og svipað var með foreldra hennar. Hún hafði oft fundið til ásökunar samvizkunnar út af því, að hún hafði stundum blygðast sin fyrir þau og í raun og veru hugsað oft og einatt, að þau væru sér til fyrirstöðu, og i hjarta sínu hafði hún beðið þau fyrir- gefningar á því. En gat hún þá að því gert, þótt hún ynni þeim ekki eins heitt og þau henni? ó, henni fanst það svo margt og mikið, sem hefði átt að vera öðruvísi heima í samlífi foreldranna og sambandi þeirra við hana og í svo mörgu og mörgu öðru. En nú var sem þetta alt væri frá henni numið. Og er foreldrar bennar voru fyrir i Vejle, til að taka á móti henni þar, þá fanst henni hún vera frjáls og eins og henni var eðlilegt að vera og leit á þau alt öðrum augum en áður, og henni fanst hún hefði aldrei fyrri gengið svo hispurs- laust til móts við þau; nú gleymdi hún öllum öðrum, sem viðstaddir voru, gleymdi bæði stað og stundu, lagði hendur um háls þeim og kysti þau á ennið. Svona hafði hún aldrei fagnað þeim áður og það var einmitt þessi ástúðlega viðtaka, er hafði hin mestu áhrif á þau bæði; tárin streymdu niður eftir kinnum Jörgensens, hann grét meira að segja eins og barn, svo var haun gagntekinn inn að hjartarótum. Móðir hennar skildi þetta ef til vill betur siðar; en þó var hún svo klökk, að hún gat engu orði upp komið. Þótt merkilegt mætti heita, þá virtist Lára eigi vera neitt verulega eftir sig eftir ferðina; hún óskaði þess einungis að ferðin yfir Litlabelti liefði vai'að lengur en fjórð- ung stundar. Foreldrar hennar höfðu búist við að sjá hana alt öðru visi. Það var þá fyrst, er hún var komin á hælið, að allur fjörbragur fór al henni. XIII. KAPÍTIULI. Nú hófst löng, ströng og oft kveljandi barátta fyrir lifinu. Þrjá fyrstu mánuðina brá lítið eða ekk- ert lil bata, svo að yfirlæknirinn réð Láru tii að vera þar áfram. Annað veifið var hún á fótum, annað veifið varð hún að leggjast aftur, er hitinn bálaði upp alt í einu; hún var alt af að svifa milli hita og hitaleysis, svo að henni hvorki batnaði né versnaði, svo nokkru næmi. Á heilsuhælinu var sjúklingunum að jafn- aði skemt með upplestrum eða samsöngum. Einu sinni sagði læknirinn við hana. »Sárt er það ungfrú Jörgensen, að þér skuluð liggja. Á morgun kemur Dr. Wejdel, frændi prófessorsins. hingað og heldur hér hljómleik; fyrst heldur hann fyrirlestur um sögu sönglisfarinnar og syngar svo og spil- ar á eflir«. Eg verð endilega að koma ofan og hlusta á það«, sagði Lára með fullri rósemi. »Nei, það tjáir nú vist ekki, að minsta kosti þori eg ekki að leyfa yður það, Spyrj- ið prófessorinn sjálfan. Þegar þér voruð

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.