Heimilisblaðið - 01.05.1940, Blaðsíða 31

99
HEIMILISBLAÐIÐ
■ -- ■— ■■■■■■ ■ ■ ■■
þeirra hafði s.éð hákarl, nema presturinn,
Oig gat það þó varla heitið, að hann þekkti,
hann náið, því hann hafði. aðeins borðað
hann i guihvítum, þykkum sneiðum með
hníf og matfork. »Ég sá hann heilan á
fjörunni«, gvaraði Jón, »hann var 8 álnir
milli hauss og sporðs og hafði frammjótt
höfuð, örlítil augu af stórri skepnu, en
gríðarstórt gin með voðalegum tönnum.
Húðina á honum nefndu þeir skráp. Þaö
er ekki nema svipur hjá sjón að sjá af
honum mynd á bók við það, að sjá hann
nýveiddan á fjöru. —- Eða þá selurinn!
Hann mætti skjóta frá bæjardyrunum. Eg
skal víst hafa, byssuna með mér, því ég
festd kaup á kotinu, — eða var það ekki
rétt, Guðríður mín?«
»Hvað heitir það?« spurði Guðríður, en
hliðraði sér hjá að svara spurningu Jóns.
»Það heitir Hlíð, enda ber það nafn með
réttu, því það stendur í miðri fjallshlíð.
Það er bratt frá sjónum, en örstuttur dalur
liggur upp að bænum. Eru þangað sótt
heyföng og eldiviður«.
»Það þarf þá hesta þar«, skaut prestur
inn í.
»Já, það þarf tvo hesta«, svaraði Jón,
»en bróðir minn sér nú um það mest fyrir
mína hönd. Hann beiddi mig annars að
bera alúðarkveðju sína hingað. Hann er
allt af slappur, en mikla gleði jók það
hionum að sjá mig«.
★
Dúdda var komin á prestssetrið. Hún
ætlaði að vera hjá Gauju meðan hún yrði
léttari. Jón og Guðríður voru orðin gift
fyrir sex vikum. Guðríður fæddi meybarn.
En það þótti öllum kynlegt, að Jón fékkst
ekki til að koma þar. Lá við að prestur
þykktist við hann.
»Það er merkilegur þrái í þér«, sagði
hann við Jón, »þú getur þó hugsað þér
hvað hún, blessað barnið, þráir þig«.
»Hefir hún óskað eftir mér«, spurði Jón
hásum rómi.
»Ætti þess að þurfa?« spurði prestur
snúðugt og gekk burt.
Kernur út einu sinni í mánuði, 20 siður.
Árgangurinn kostar 5 krónur. — Gjalddagi
er 1. júní.
Sölulaun eru 15% af 5—14 eint. og 20%
af 15 eint. og þar yfir.
Afgreiðsla.: Bergstaðastrœti 27, Reykjavik.
Sími 4200.
Utanáskrift: Hciinilisblaðið, Pósthólf 304,
Reykjavik.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar, Bergst.str. 27.
Jón kom varla í bæinn. Nú gat hann
farið vestur í Hlíð ef allt gengi vel. Svo.
gæti Guðríður komið með strandferðaskipi
seinna, þegar hún. treysti sér með barnið.
Lena gamla var komin að Hlíð, og vann
þar að öllum verkum með Friðrik.
Dúdda kom út, til Jóns, Hún lagði hónd-
ina á öxl hans og sagði:
»Þetta má ómögulega. Þú verður að koma
til Gauju«.
»Ég get það ekki«, sagði Jón, »barnið
hans!« Og hann nísti tönnum.
»Jón«, sagði Guðrún alvarleg, »þetta er
lítil elskuleg dóttir, og er barnið konunn-
ar þinnar. Geturða ekki munað það? Heyr-
irðu það! Barnið hennar Gau,ju«.
Jón sat fölur. Það var eins og hann væri
úti á þekju, en hnefana krepti hann svo
fest að hnúarmr hvítnuðu.
Framh.
Maður einn kom inn í kaffihús. eitt hér I bæn-
um, og bað um eplaköku. En þegar komið va,r með
hana, hafði. honum snúis,t hugur, og bað hann
nú um að láta sig fá tertu í stað eplakökunn,ar.
Þegar hann liafði borðað tertuna, ætlaði hann
að fara, en stúlkan, sem hafði afgreitt ha.nn, kall-
aði á eftir honum:
»Þér hafið ekki borgað tertuna!«
»Nei, ég fékk hana í skiftum fyrir epla,kökuna!«
»Já, en þér hafið ekki heldur borgað eplakök-
una!«
»Nei, en hana hefi ég ekki heldur étið!«
Amtsbókasafnið á Akureyri
.........1........
08 013 651