Hljómlistin - 01.06.1913, Blaðsíða 10

72
HLJÓMLISTIN
upp með, síðan það var stofnað. Var það
mál margra að félaginu hefði aldrei tekist
betur upp, enda voru lögin sérstaklega vel
æfð. Síðar í mánuðinum söng félagið eitt
kvöld úti í Tjarnarhólma. Veður var reynd-
ar goll, en gola blés af landi beint á móti
söngllokknum og heyrðust þvi illa þcir kafl-
ar, er veikt voru sungnp'. Annars er því
viði)rugðið, livað söngur ^etur l’/Ijóinað vel
yfir sléllan vatnsflöt í logni, eua undan þeim
andvara sem oftast er, þótt logn sé kallað.
Tjarnarhólminn er annars mjög vel lagað-
ur lil þess að liafa þar söng og hljóðfæra-
slátt, einkum lúðraleik í góðu veðri, og ætti
bærinn að laga hólmann í því skyni í vetur
þegar ís er á tjörninni og setja þar söngpall
með stöplaþaki eins og tíðkasl allstaðar í
bæjuin erlendis.
í miðjum júnímánuði efndu þeir bræðurnir
Eggert og Þórarinn synir Guðmundar Jakobs-
sonar tvisvar til hljómleika. Hafa þeir verið
3 ár á hljómlistaskólanum i Kaupmannahöfn
og iðkar Þórarinn íiðluspil en Eggert píanó-
leik. Þeir bræður eru ekki enn útskrifaðir
af skólanum, eiga eftir eitt ár af venjulegum
námstíma. Það kom í ljós, að þeir eru mjög
efnifegir livor í sinni grein, einkum dáðust
menn að fiðluleik Þórarins, sem lýsli óvenju
legum þroska, þegar þess er gætl, að piltur-
inn er aðeins 17 ára að aldri. Auðvitað
skortir liann enn þá æfingu, sem heimtað er
af fyrsta flokks fiðluleikurum, en með því að
smekkurinn er góður og hann hefir þegar
náð svo góðri undirstöðu, þá er ástæða til
að ætla að hann komist langt með nægilegri
iðni og ástundun. Hljómlistaskólinn i Höfn
er talinn góður að vísu, en fáir láta sér nægja
það nám eitt, er ætla að komast í efri raðir
tónsnillinga og væri því æskilegt að Þórarinn
ætti kost á því að lialda áfram að alloknu
námi að ári.
Að svo stöddu er ekki eins gott að sjá
hvað leynist í Eggert, en eftir frammistöð-
unni að dæma um daginn, verður ekki ann-
að séð en að hann geti orðið mjög svo dug-
andi píanóleikari. Væri ánægja að fá að
hlusta á liljómleik lijá þeim bræðrum áður
en þeir fara af landi burt aftur.
Þá hefir Pétur Jónsson sungið hér þrisvar
opinberlega. Er hann sonur Jóns kaupm.
Árnasonar hér í bænum. Hefir hann verið
söngvari við »óperu«-leikhús í Berlín síðast
liðinn vetur, sem reyndar er nú lagt niður,
en Pétur er í samningum. við önnur leikhús
þar syðra. Hann liefir geysimikla tenór-rödd
sem hann er farinn að beita með mikilli
leikni, enda hefir liann stundað söng nú a11-
mörg ár. Við söngva Péturs aðstoðaði Jón
Norðnumn píanóléikari. Er hann ungur að
aldri, milli fermingar og tvílugs og hefir
stundað píanóleik i Þýzkalandi síðaslliðinn
velur og virðist liann liafa mjög góða hæfi-
leika.
Þá hefir enn verið hér sænskur fiðluleikari
Jóhann Nilsson að nafni, ungur maður rúm-
lega tvílugur. Lært hefir hann við hljóm-
listaskólann í Kaupmannahöfn og síðan á
Þýzkalandi. Leikið hefir hann hér tvisvar
opinberlega og getið sér mikils lofs, enda
hefir hann náð meiri leikni á fiðlu en hér
mun hafa heyrst enn þá. En þó leynir það
sér ekki að hann á eftir að þroskast enn
mikið og ná skýrari persónuleik og er mjög
líklegt að honum takist það, því að liann er
mjög vándvirkur og á nú þegar góðan æfing-
argrundvöll að byggja á. Frú Valborg kona
Sigfúsar Einarssonar lék undir á píanó og
var það eftirtektaverl hvað henni lókst vel
með t. d. »Vorsónötu« Beethovens, því að
þar er af hendi höfundarins gerð full eins
mikil krafa til píanósins eins og fiðlunnar.
Sömuleiðis var ánægja að heyra hana leika
Consert eftir Mozart á síðara hljómleiknum.
Var þar og meira jafnvægi á milli hljóðfær-
anna en í sónötunni, því að þar var píanóið
oft fullsterkt. Er anðheyrt að frúin leggur
mikla vinnu og kapp á píanóleik og meiri
en tíðkast hefir hér heima, og ber það að
virðast að maklegleikum.
Nú síðast um mánaðamótin júlí og ágúst
hélt Haraldur Sigurðsson frá Kallaðarnesi
hljómleik. Hann lék á píanó við annan mann