Hljómlistin - 01.06.1913, Síða 12

74
HLJOM LISTIN
arnianni og síðar verzlunarsljóra á Borðeyri
(f 1906) og Slefáni bróður hans. Eftir að
séra Páll flutlist frá Slað, var um nokkur ár
ekkert orgel í Staðarkirkju. Byrjuðu þar þá
ýmsir, svo sem Jón Einarsson (nú í Ameríku)
og Jón Jónsson, i)áðir á Valdsteinsslöðum.
Seinna keypli séra Páll próf. Olafsson har-
moníum í Staðarkirkju. Lék á það Stefán á
Brandagili bróðir bans, þar til Þóroddur Lýðs-
son á Oddsslöðum tók við því starfi.
Um 1878 var fengið harmoníum til Prests-
bakkakirkju. Lék oftast á það Theódór Ol-
afsson og Slefán bróðir hans stundum, einnig
Jón Melsteð, þá verzlunarþjónn á Borðeyri,
1—2 ár og síðast Elínborg, dótlir Páls próf.
Ólafssonar, þar til faðir hennar llultist frá
Prestsbakka í Vatnsfjörð 1901. Frá þeim tíma
til 1903 var ekki leikið á hljóðfæri í Presls-
bakkakirkju nema slöku sinnum að þær gerðu
það Matlhildur og Bagnhildur Finnsdætur frá
Kjörseyri. 1903 tók Ragnhildur Finnsdóttir
það starf að sér þegar messa bæri á Prests-
bakka og gerði það til 1909, nema í fjarveru
hennar 1907— 8 gegndi Jóna systir hennar
því starfi í stað Ragnhildar. 1909 sagði Ragn-
hildur því starfi af sér, og lók þá við því
Jóna syslir hennar og hefur rækt það síðan,
nema síðastliðinn vetur gerði Sigurður það
bróðir Jónu i fjarveru hennar.1)
Árið 1910 keypti Eiríkur próf. Gíslason nýlt
harmoníum til Preslsbakkakirkju. Síðan 1890
hefur harmoníum smáfjölgað í Hrútafirði,
einkum |>ó eftir aldamót, svo nú síðasta ár
voru þau 18, þar af 6 í Staðarsókn og 12 í
Prestsbakkasókn með kirkjuorgelunum. Pess
utan eru hér önnur bljóðfæri í íirðinum, svo
sem gílarar, fíólín, harmoníkur, grammófónar
og fónógraffar, cr sýnir að fólkið ann söng,
þó ckkert reglulcgl sönglelag sé til og söng-
þekking auðvilað í barndómi eins og víðar.
Ekki cr mér ljóst nær nýi söngurinn svo
1) Jóna var i Reykjavik til lækninga og jafn-
framt að æfa sig í organleik lijá Brynjólli Þorláks-
syni organista, er gaf henni sérlega góðan skriil.
vitnisburð fyrir organslált. Iiafði hún líka áður
lært hjá honum.
nefndi barst fyrst í norðurbluta Strandasýslu,
cn tel líklegt að nýju sálmalögin liaíi farið
að útbreiðast þar, að minsta kosli í Árnes-
sókn, eftir 1870, því sagl hefur verið, að
Sveinsína dótlir Sveinbjarnar próf. hafi kunn-
að þau og Jakob maður hennar, og óefað
befur séra Steinn Steinsen, og eftir liann séra
Eyjólfur sungið þau í kirkjunni. Þó hefur
ekki bljóðfæri komið í kirkjuna fyrri en nú
á síðustu árum.
Við Steingrímsíjörð inuii mest hafa vaknað
áhugi manna að læra nýju lögin eftir að írú
Slcfanía, l'yrri kona séra Arnórs, og Jón barna-
kennari, móðurbróðir hennar, komu þar í
bérað uin 1887, og svo eftir að Sigurgeir Ás-
geirsson fór að kenna söng o. 11. á Heydals-
órskólamim. í Kollafjarðarneskirkju hefur
orgel verið 4 ár. Það er vonandi, að sálma-
söngur á íslandi liveríi ekki með öllu, þó
víða sé bæll að iðka liann. Það blýlur að
vera eiíiðara að vera organleikaii í sveit, þar
sem söngkrafta vantar, en í íjölbygðum bér-
uðum og kaupstöðum. Það geta allir séð, að
þegar organistinn verður bæði að spila og
svngja, þá er það nærri óvinnandi verk, en
að ætlasl til að organislinn æíi söngflokk og
liafi svo ckki fyrir all starlið ncma 30—50
kr., er fráleit liugsun. Það get ég séð, þó ég
liali aldrei spilað í kirkju.
Sigurjón Jónsson.
Jósep Verdi.
Aldarafmæli tveggja merkuslu lónsnillinga
19. aldarinnar eru nú á þessu ári. Ricliard
Wagners helir þegar verið minst, sem álli
aldarafmæli 13. maí í vor, en binn er Giu-
seppe Verdi, ilalskur söngfræðingur og tón-
skáld, sem á aldarafinæli 10. oklóber í baust.
Með báðuin þessum stónnennum cr það skilt,
að báðir lögðu þeir slund á óperumúsíkina
og var það þeirra mark og mið, að gera hana
svo fullkomna scm verða mætti og standa