Heimir - 01.06.1907, Qupperneq 13
H E I M I R
9
um boöiö „oröiö", stóö vélastjórinn í f'lóreínaverksmiöjunni
upp. Kvaö liann þann dag mundi renna upp. ef ekki á morg-
un, þá ntesta dag þar á eftir, sem þeir heföu allir þráö frá því
fyrsta aö þeir heföu haft vit á aö gera greinarmun á guöi og
askinum sínum, og forfeöur þeirra heíöu einnig þráö á undan
þeim, en forsjónin heföi nú hagaö því svo dásarnlega, aö þessi
dagur heföi ekki runniö upp fyrr en nú. Þaö imetti kalla það
„fylling tímans". Ef þetta fé heföi fundist fyr, þá heföi því aö
öllum líkinduin veriö variö’til ónauösynlegra hluta, en nú væri
svo ástatt að eitt hiö stórkostlegasta fyrirtæki, sem nokkurn-
tíma hefði veriö stofnaö í jafnlitlum bæ, væri nú komið á fót,
en sem ekki hefði nægilegt fé til þess aö þaö gæti oröið aö full-
komnum notum. Hann kvaöst ekki vilja særa tilfinningar
nokkurs manns, en sagöist í þetta sinn ekki geta hjá sér leitt
að minna fólk á þetta, aö einmitt þetta gull og þessar gersem-
ar, sem hann sagðist álíta sama sem fundið, heföi einmitt fund
ist á þessu tímabili, þá væri þaö beinlínis sama sem skipun frá
forsjónarinnar hálfu, aö nota þ'aö til þess aö fullkomna stofnun
þá, sein honum og helztu íbúum þorpsins heföi veriö svo ant
um. Honum fanst þaö líka vera nokkurskonar bending til
þeirra inanna, sem hefðu sett sig upp á móti þessari stofn-
un, bæöi meö því aö leggja ekkert af mörkum til hennar,
og eins meö því aö lýsa vantrausti sínu á henni. Nú væri
þaö æöri stjórn, sem ætlaöi aö taka í taumana og það svo
rækilega, aö þeir (stofnendur þessa félags) ekki mundu þurfa
aö fara í fjárbónir til þeirra oftar, og sem á sama tíma
mundi taka fyrir endan á öllum hrakspám. Hann kvaðst
naumast mundi þurfa aö nefna hvaöa stofnun hann ættivið;
áheyrendurnir mundu vita aö það væri glórefnisfabrikkan.
Hann sagðist ætla að enda ræöu sína meö því aö gera þá upp-
ástungu, aö alt þaö gull og gersemar, sem finnast mundi í
Héranesi, væri afhent fulltrúum glórefnisfabrikkunnar og þeim
falið á hendur aö ráöstafa því á þann hátt sem þeim þætti æski-
legast; sagöist hann vonast til aö þessi uppástunga yröi sam-
þykt mótmælalaust, og þegar búiö væri aö ráðstafa hvernig
fénu skyldi variö, þegar það væri fundiö, þá væri miklu auö-