Heimir - 01.10.1911, Blaðsíða 11

HEIMIR
35
af rústum henriar aö eilífu. Aldrei framar æddi kristiö ofstæki
eins grimdarlega gegn keisararíkinu og þaö geröi í opinberunar-
bók Jóhannesar; en, eins og doktor Wendland segir, það er
eftirtektavert aö þaö rit var tekið upp í ritningar kyrkjunnar.
En þó ofstæki, eggjaö af ofsóknum, gengi lengra í eina átt
en réttlætt veröur með anda hinna nrerkilegu orða: “Gjaldið
keisaranum hvaö keisarans er, og guöi hvaö guös er”, þá samt
sem áöur notaði Páll (Róm. 13) og á eftir honum kyrkjan, leyfiö
til aö gjalda keisaranum hvaö keisarans var, á hyggilegri hátt.
Hin vingjarnlega afstaða gagnvart stjórnarvaldinu, sem kemur í
ljós bæöi hjá Lúkasi og í íjóröa guðspjallinu, er í samræmi viö
bænirnar fyrir keisaranum, sem tíökuöust snemma í kristnum
söfnuöum, og hollustuna, sem var prédikuö þrátt fyrir ofsóknir.
En einnig á þessa hliö var hægt aö misskilja oröin og hverfa frá
anda þeirra. Andi orðanna er afskiftaleysiö, gagnvart öllu stjórn-
arfyrirkomulagi, sein á aö einkenna hina almennu kyrkju; þaö
er ekki bundið viö neitt sérstakt fyrirkomulag, því síöur samfara
nokkuru. Meginsannindin hurfu í baráttunni um þaö hvort róm-
verska ríkiö ætti aö stjórna kristindóminum, eöa kristindómur-
inn rómverska ríkinu. I þessari baráttu varö kristindómurinn
aö-hinni lögboðnu trú ríkisins og verkfæri pólitiskrar metoröa-
girndar páfavaldsins. Meðvitundia um aö hlutverk kristindóms-
ins væri aö veröa heimstrú, laut í lægra haldi fyrir tilhneiging-
unni að eignast allsherjar pólitiskt vald. Þannig í raun og veru
náöi kristindómurinn þeirri pólitisku festu, sem þurfti til þess,
þegar þar aö kom, aö berjast viö Múhameöstrúna meö hennar
eigin vopni, sveröinu, Sverðið hefir brotnaö í höndum Múha-
meöstrúarinnar: Islam hefir nú enga pólitiska sameiningu.
Eina vonin um sh'kt er “heilagt stríö” — von, sem ekki er enn þá
sokkin oíaníbotnleysi prlitiskraó nö^nleiki H'ö pálitiska' vopn
brotnaöi einnig í höndum kristindómsins: siðbótin braut þaö, þó
rómverska kyrkjan rétti enn þá út hendurnar eftir því af veikum
mætti — en árangurslaust. Engin þjóðkyrkja, engin ríkiskyrkja,
engin kyrkja, sem er áhald pólitiskrar valdagirni, getur oröið
allsherjar kyrkja — hin eina kyrkja. Frá Ameríku kemur meiri
hluti trúboöanna, þó því megi ekki gíeyma aö kaþólska kyrkjan