Kirkjuritið - 01.05.1939, Blaðsíða 26

200
Magnús Jónsson:
KirkjuritiS.
ingar.öldum saman höfðu þar komið fram spámenn og
trúarleg mikilmenni, sem færðu þjóðinni opinberun Guðs,
gáfu henni aðdáanleg trúarleg rit og ólu liana upp í guðs-
þekkingu og trúarhlýðni. Engin þjóð hafði haldið sér
jafn trúarlega og siðferðislega hreinni eins og Gyðingar.
Engin þjóð, öldum saman, nærst á jafn háleitri og óspiltri
andlegri fæðu eins og þeir. Þar var loks, í fylling tímans,
skapað skilyrðið fyrir því, að Guðs-syninum yrði gerður lni-
staður i mannlegu holdi, Guðs opinberun látin streyma
um fullkomlega hreina mannlega sál, og endurlausnar-
starfið unnið af fullkomlega sterkum persónuleika.
III.
Þetta var önnur hliðin á fyllingu tímans.
En svo kom móttækileikinn fyrir boðskap og starfi
Guðs-sonarins. Það er eitt af þessu marga undarlega í sög-
unni, að móttækileikinn er oft ekki hjá þeim sama, sem
liefir fengið framleiðsluhæfileikann. Ég hef oft heyrt sag't
og séð á prenti, að undirbúningur Gyðingaþjóðarinnar
hafi miðað að því, að þjóðin yrði fær um að veita Messíasi
viðtöku. En ég held að þetta sé al-rangt. Sagan sýnir ein-
mitt, að undirbúningurinn átti sér annað mark, þetta,
sem ég hefi nú nefnt: Að Messias gæti fæðst með þjóð-
inni. En ó hinn bóginn sýnir sagan, að af öllum þjóðum
lieimsins var og er engin óhæfari til þess, fyr og síðar, að
veita honum og boðskap lians viðtöku. Gyðingarnir þrátt-
uðu við hann. Fræðimennirnir reyndu að andmæla hon-
um. Höfðingjarnir útskúfuðu honum, og framtíð kristn-
innar varð engin þar í landi. Honum fylgdi aðeins sá lith
liópur, sem þurfti til þess að bera boðin um hann út til
annara.
Þar, utan Gyðingalands, var akurinn mikli, og þar var
fylling tímans komin til Jiess að taka á móti hinni mikhi
gjöf, og gera steininn, sem byggingameistarar Gyðinga
höfðu hurt snarað, að hyrningarsteini.