Kirkjuritið - 01.12.1948, Page 5

Nóttin helga.
Nú lykur sem hjúpur um huga minn
helgiljómi og friður þinn.
Þó úti sé hávetrar helmyrkur svart,
í híbýlum manna var aldrei jafn bjart,
og aldrei jafn bjart yfir anda mínum
eins og í minninga-fögnuði þínum.
Helgisöguna heyrum vér enn.
Hátíðaljóð syngja kristnir menn.
Heimilin öll eru hreinsuð og prýdd.
Hátíðafötunum börnin skrýdd.
Og allir hverfa frá önnum dagsins
yfir í samstilling hátíðabragsins.
Fylgja dulin en máttug mögn
minningagleði og helgisögn.
Kynslóðir horfnar þann alda-arf
eptir hér létu við daganna hvarf.
Sú ættanna huggun og fagnaðar-fylgja
fellur oss yfir sem heilög bylgja.
Hátíð er minninga heilög stund,
hjartanu dýrmæt á alla lund,
djúptæk og himnesk hrifning þá ber
hugann sem alda á faldi sér.
Nóttin helga, þín heilaga stjarna,
hún er enn leiðarblys jarðarbarna.
Sigurður Jónsson
frá Amarvatni.