Kirkjuritið - 01.05.1966, Blaðsíða 7

KIRKJUKITIÐ
197
stiég- al<lrei misjafnt orð í garð' sinna liarðvítugustu and-
lnga, fremur en annarra, og munu fáir liafa verið jafn
ei., . Varir í tali og liann. Þeir eru sjálfsagt ekki margir, sem
Se .' 'erður það á, í skjótri geðshræringu eða af hirðuleysi, að
jj 1 U '-’ttlivað misjafnt um þá, sem standa í vegi fyrir áform-
Sv • *)eirra eða sýna þeim andstöðu. Þarna fannst mér séra
,]ejj nJorri skera sig úr. Hann átti mestan liluta æfi sinnar í
|1.i|(]U)11’ kaeði um stjórnmál og atvinnumál, en mér er nær að
fyr- U’ að liann Iiafi litið á það, sem heilaga köllun að berjast
af r JlllSsjónum sínum, — og liugurinn liafi verið of fanginn
vinnla'e^ninU s.)al^u til þess, að fást um liið persónulega. Sam-
var ,lstef*ian, sem Framsóknarflokkurinn bar fram til sigurs,
ar * illlga séra Sveinbjarnar afsprengi kristinnar siðakenning-
landbúnaðurinn var honum ekki aðeins atvinnuvegur,
l'llln^ ',C1^US þjónusta, sem í vitund Iians var nátengd tilvist
tii | Ul lslenzku kirkju um aldaraðir. Þessar ástæður leiddu
antla SS’ bjá honum fannst aldrei klofningur milli prestsins
A]þ S Velíar °g bóndans eða stjórnmálamannsins hins vegar.
a^ somu r°t í vitund hans. Þess vegna gátu and-
I)r(.gn*”Ur bans í stjómmálum og félagsmálum notið lians sem
iI§ta S", °S yíst er um það, að sjálfur leit hann svo á, að þjón-
Heit Sílbiliirðisins ætti ekki að vera háð manngreinaráliti af
,kl “ >afi. Þ.5 var honum einnig mjög ríkt í huga að láta
J}a^ <Urigannir né aðra pólitíska starfsemi koma í veg fyrir
döfrn ^ !lann gæti staðið fyrir altari kirkju sinnar á helgum
1 kirjj1-' ^g ^ebb sjaldan tækifæri til að hlýða á séra Sveinbjörn
1Ujúk l11’ en bitt veit ég af einkaviðtölum við Iiann, að auð-
4 4i 'ar ilann fyrlr Huði og góðsamur í garð safnaðar síns.
ur jj Plngi lét séra Sveinbjörn sér annt um málefni kirkjunn-
ek.ki ptln uttl sætl í milliþinganeflid um kirkjumál, og var það
l' Stuðuingur> sem kirkjan átti innan veggja Alþingis,
Sjgf^ Peir tóku allir höndum saman, hver úr sínum flokki,
bjyrii ^jgnrhjartarson, próf. Magnús Jónsson og séra Svein-
ti] ratt þeirra mála, sem séra Sveinhjörn lét einna fyrstur
Iiafi ! tab‘h var endurreisn hinna fornu biskupsstóla, þótt ekki
beifrj l mal náð fram að ganga enn. Og hann var í nefnd
s< lu stóð að uppbyggingu Skálholtsstaðar.
bynntist ég séra Sveinbirni í stjórn Prestafélags Islands,