Kirkjuritið - 01.05.1966, Blaðsíða 37

KIRKJURITIÐ 227
prentun, Rvík 1946. Hér er um að ræða ljósprentaða út-
»a u eiginhandarrits Hallgríms, prentuð í Lithoprenti.
60. prentun, Rvík 1947, er í síðara bindi hins mikla og merka
próf. Magnúsar Jónssonar um „Hallgrím Pétursson, ævi
aus og starf.“ Aftan við hvern sálm eru prentaðar athuganir
°o hugleiðingar prófessorsins um efni sálmsins, boðskap, form
°S sköpunarsögu.
6L prentun, Rvík 1947. tJtgefandi er Bókagerðin Lilja.
Prentun, Rvík 1950. Hér eru Passíusálmarnir prentaðir
j,e< 0l'ða]ykli, sem saminn er af Birni Magnússyni prófessor.
°stnaðarmaður útgáfunnar er Snæbjörn Jónsson. Framan við
uiana er ritgerð um foreldra kostnaðarmanns, Jón Þorsteins-
°n og Sesselju Jónsdóttur á Kalastöðum. Ilöfundur ritgerðar-
lr*uar er sr. Jón Guðnason.
6d. prentun, Rvík 1951. Títgefandi h.f. Leiftur. Aftan við eru
Prentuð upphöf allra versa sálmanna.
x^\ Prentun, Rvík 1957. Útgefandi bókagerðin Lilja. Aftan
1 sálniana er prentuð skrá um þá Ritningarstaði, utan píslar-
°Sunnar, sem vitnað er til í Passíusálmunum.
^ Prentun, Rvík 1960. Bókaútgáfa Menningarsjóðs gaf út.
oafa þessi er í fjögurra blaða broti, skreytt 50 lieilsíðumynd-
^ eftir frú Barböru M. Árnason, einni við livern sálm. For-
a 1 er eftir Sigurbjörn Einarsson, biskup. Hörður Ágústsson
stoðaði við fyrirkomulag bókarinnar. Með þessari bók hefir
eilzka þjóðin eignazt kjörgrip sinn, Passíusálmana, í fögrum,
útlausum hátíðabúningi.
orð ^ Cr ^3ess< þri8SJa al(la vegferð á enda komin. 65 eru þær
v„ !lva"1 (lag, útgáfur Passíusálmanna. En auk þess hafa þeir
U ^<1<llr a latínu, dönsku, ensku, þýzku, ungversku og að
, ril)n hluta á kínversku. Væri vissulega freistandi að fara
’fum orðum um þessar þýðingar, svo og um handrit þau,
eiln eru til, eða vitað er deili á að hafi verið til, en tím-
teyfir það eigi, þessu sinni.
j , e°zka þjóðin liefir fyrir löngu kveðið upp sinn endanlega
yfir Passíusálmunum. Það sýna hinar 65 útgáfur þeirra
n öðru ljósar. Og enn verður engrar „ofmettunar“ vart, —
fe^ ®íður væri. Harpa Hallgríms hljómar enn með sömu
°nrð, sömu tign, — sama lífgandi krafti og ávallt fyrr. —