Framtíðin - 01.05.1909, Qupperneq 14

46
FRAMTIÐIN
og kenningu. Þá fá þeir orö á sig. Áður
voru þeir ef til vill að eins hvers-dags-
menn. Þá verða þeir framúrskarandi
nienn, og fólk verður sólgið í að lilusta á
þá. Það er eins og með gufuvagninn.
Það er nauðsynlegt fyrir okkur að
skilja þessa tilhneiging hjá okkur mönn-
unum — tilhneiginguna til þess að veita
því mesta eftirtekt, sem æsir og kitlar til-
finningarnar. Við gáum þá betur að
sjálfum okkur, og okkur verður ekki eins
hætt við að missa vald á sjálfum okkur,
þegar við finnum til áhrifa þess, sem
fjöldinn hleypur eftir. Það er svo afar
mikið undir því komið, að við töpum ekki
valdinu á sjálfum okkur. Sjálfstæði okk-
ar er undir því kornið.
Við vitum öll að meira er tekið eftir
jarðskjálftum og eldgosum, byltingunum í
náttúrunni, heldur en hinum hægfara öfl-
um hennar, sem byggja upp. Eins er með
andlegu öflin. Byltingar-öflin æsa. Þau
vekja miklá eftirtekt. En hin hæglátu öfl
eru það, sem byggja best upp. En þau eru
það, sem menn kunna oft minst að rneta.
VOR-LJÓÐ.
Eag: Ó, blessa, guð ! vort feðva frón.
fNr. 171 í sálmasöngb. Bjarva Þ.J
Nú leggur vorið vanga’ að mér
og vi'rum heitum Jjrýstir,
ens.alla vefur inn að sér,
og allur kukli burtu fer,
hver næðingur, sern nístir.
Nú angar líf og unað sinn
og ylinn lætur streyma,
og laugar bieika’ af kífi kinn,
og kveður sálrn í hugann inn. —
1 Ijósi’ á lífið l eima.
Ó, vertu blessað, vorið m'tt,
með vonir þínar Ijjartar.
Nú lifnar sál við ljósið þitt
og losnar g!öð við húmið s tt
sem blóm, er skærast skarlar.
En þú, sem gefur lif og ljó;,
þú ljó. sins faíir g(.ð:,
á vori hverja vekur rós,
og vefr.r faðmi hal og drós,
ntín sál þér lof sitt ljóði.
Það er ekkert frumlegt við erindi þes-.i
nerna ef vera skyldi það, að þau eru undir
þessu fallega lagi eftir Björn Kristjáns
son. Þess vegna birtast þau hér. Lagið
er því miður að eins við einn sálrn i
sálmabókinni, ætti að vera við sálma, sem
oft mætti syngja; því hverjum íslenskum
söfnuði rnyndi þykja vænt urn það.
Nokkur heilrœði.
1. Frestaðu engu til morguns, sem þér
er unt að gera í dag.
2. Láttu engan hafa fyrir því að gera
það fyrir þig, sem þú getur gert sjálfur.
3. Gefðu aldrei peninga þá, sem ekki
eru orðnir þ x n i r.
4. Kauptu aldrei það, sem þú ekki
þarft, að eins vegna þess að það er ódýrt.
5. Ef þú re ðist, þá skaltu telja upp að
tíu, áður en þú talar.
6. Ef þér hefur yfirsést, þá skaltu í
auðmýkt kannast við það og biðja 11111
fyrirgefning. fÞýttJ.
i Hitt og þetta.
-
Ár ð 1914 verður hátíðis-ár með bræðr-
um okkar í Noregi. Þá eru 100 ár liðin
síðan Noregur losaðist úr sambandinu við
Danmörk cg undan yfirráðum Dana, og
varð sjálfstætt ríki, í stjórnartengslum við
Svíþjóö. Or því sambandi eru Norðmenn
lausir nú, eins og kunnugt er. Nú undiv-
búa þeir sig undir þetta minningar-ár sitt.
Meðal annars á þá að koma út mikil og