Liljan - 01.10.1916, Síða 6

70
L I L J A N
Aldrei hefði ég getað liugsað mér, ef ég hefði ekki
séð það sjálfur, að svo framúrskarandi góð lags-
menska gæti ríkt meðal drengja og hér meðal K. F.
U. M. skátanna. Við stöndum þeim að baki hvað
félagslyndið snertir, en við erum líka yngri. En okk-
ur Væringjum Iærist þetta alt saman með tímanum
og ég vona að ég mæti hinu sama meðal ykkar,
kæru vinir, og ég heíi mætt liér, er ég aftur kem
heim. Allir þeir skátar, sein ég liefi hitt, hafa tekið
mér vel og er rétt eins og þeir liafi hitt gamlan vin
og kunningja; þeir hafa augsýnilega ekki gleymt 10.
gr. skátalaganna. Eg er nú aftur kominn í einkenn-
isbúninginn okkar og mér líður vel eins og þið getið
nærri, því nú er ég í hóp skáta.
Af þeirri viðkynningu, sem ég hefi haft af skátum
hér, finst mér við mega telja okkur sóma að, að
vera liður í hinum mikla skara drengja, sem fylkja
sér undir Lilju-merkið. Gerum okkur far um að lifa
samkvæmt hugsjónum félagsins og verum því trúir.
Okkur mun áreiðanlega ekki iðra þess.
Addi.
s&
Ská tin n.
Eftir Richard Harding Davís.
»Fyrir mánuði síðan«, hélt Hastings áfram, »hefð-
um við getað lofað yður því, en við vissum ekki, live
lengi við gælum greitt yður. Við vildum ekki að þér
þytuð til og gengið að eiga einhverja góða slúlku«.
»Einhverja góða stúlku!« muldraði Mr. Thorne.
»Ágælisslúlku!« »Því hetri sem liún er«, mælti Hast-