Kennarinn - 01.07.1899, Blaðsíða 6

—142 -
embættis sökum “óhreinleika vara sinna”. En fjuð trtk ekki köllun sína
aftur, en hann snart spámanninn með peim steini, sern tekinn var með töng
af altarinu og helgaði manninn.
Vissulega megura vér allir kennarar falla fram að fótum drottins og játa
veikleika vorn, en vér megum eigi láta hugfallast. Drottins máttur er
meiri vorum veikleika.
Oo- eins og vór í hversdags-lífinu sem kristnir menn ekki meguin gefa upp.
]ió tilraunir vorar,til að lifa samkvæmt mælikvarða fullkomnunarinnar, ekki
algerlega heppnist, ínaguin vérekki heldur sem kennendur guðs orðs gefa
upp, pó vér finnum, að oss sé í «>11 u áfátt,
V7ér höldum áfrain samt í drottins nafni, biðjandi um meiri náð og treyst-
andi guði að blessa uppskeru pess, sem vér í veikleika sáum.
Og ]>að er ununarrík tilhugsun, að drottinn sé svo ináttugur og heilagur,
að hann geti gert sér að góðu og blessað jafn-ófullkomnar tilraunir sem
vorar, Hann tekur aldrei hart á oss fyrir veikleilian, sö viljinn góður og
tilsrangurinn hreinn.
Vér skulum því aldrei æðrast. En heitar slculum vér biðja, en áður, og
betur helga Jesú frelsara voruin alt vort veika og synduga líf.
En,umfram alt, niðurlægjum ekki sjálfa hugsjónina.fmyndun huga vors
uin fullkomleikann í kennara-embættinu. E>á sigum vér sjálíir meö merk-
inu niður.
Búum oss til inynd af sunuudagsskóla-kennara eftir guðs hjarta. Vönd-
um til liennar sem mest, gerum hana sem allra líkasta myndinni af Jesú
sjálfum. Höfuin svo ]>essa mynd fyrir augunum og reynuni að líkjast
henni. Og ef oss finst að vér verða svo langt á eftir drotni vorum, ]>ar sem
hann gengur á undan, ]>á biðjum: ‘‘Vorkenn ]>ú veikleik mínum, ]>ó verði’
eg álengdar fjær,” og frelsarinn sjálfur mun ]>á “roisa við reyrinn brotna
og rétta’ oss sína hönd.”
Verum því hughraustir, bræður!
BARNIÐ Á BÆN.
Litla barn, hefur mamma ]>ín kent ]>ér að biðja?
Gott átt ]>ú, sem att guðhrædda móður, sem kennir ]>ér að lesa bænirn-
ar þínar ákveldin áður en pú fer að sofa.
Veiztu pað, að pú átt föður upp í himninuin, undur góðan, ástríkan föð-
ur, sem pykir ósköp vænt um pig? E>ú sér hann ekki nema þegar ]>ú lok-
ar augum líkama píns og hugsar um hann, pá birtist hann þér og brosir
við pér, Hessi góði himneski faðir hefur gefið pör alt, sem ]>ú átt: pabba
pinn og mömmu, systkinin þín og vini, húsið pitt og heimilið, fötin ]>ín og