Mánaðarblað K.F.U.M. í Reykjavík - 01.08.1937, Blaðsíða 3

KFm
11. árg.
Reykjavik, ág.—okt. 1937
8.—10. tölublað
Sjálfsafneitun
Vilji einhver fylgja mjer, þá af-
neiti ha.nn sjálfum sjer og taki upp
kro;s sinn og fylgi mjer.
(Matt. 16, 24).
Opt hetfi jeg velt því fyrir mjer, hvernig á
því geti staðið, að kristindómurinn skuli ekki
hafa haft og hafa meiri áhrif, í fyrir löngu
kristnu landi, en raun er á. Pað lítur helzt
út fyrir, að kraptur kristindómsins dvíni hjá
þjóðinni, með hverju árinu sem líður. Það er
sorglegt fyrirbrigði. Af hverju stafar þetta'.’
Það stafar vafalaust af því, að kristindóm-
urinn fær ekki að komast inn í líf mannanna
og gegnsýra það, eins og hann þó á að gera.
Þess vegna spyrja margir menn líka: »Hvac)
er þessi kristindómur annars? Hvar eru yfir
burðir hans?«
Þannig spurðu m;enn ekki á hinum fyrstu
tímum kristninnar og heldur ekki síðar, þegar
kristindómurinn kom greinilega í Ijós í líf-
inu. Sú borg, sem á fjalli er byggð fær ekki
dulizt.
1 hverju er þá þessi veikleiki fólginn? Jeg
held að hann sje fólginn í því, að mönnun
um, sem teljast vilja kristnir, sjest yfir hina
skilyrðislausu kröfu, sem Jesús gjörir til
þeirra, sem vilja fylgja honum: »Vilji ein-
hv.er fylgja mjer, þá afneiti hann sjálfum
sjer og táki upp kross sinn og fylgi mjer«.
Kristinn maður verður að byrja ferð sína,
sem kristinn maður, með sjálfsafneitun og
þeirri sjálfsafneitun verður hann að halda
áfram að leiðarlokum lífsins hjer á jörð. En
er þetta nú svo almennt?
Þegar vjer heyrum áköllin um frelsi í öll-
um hlutum úr öllum áttum, verður manni á
að spyrja: Hafa menn aiveg gleymt kröfu
Jesú um sjálfsafneitun?
Vegurinn til himins er mo’ór og þröngur og
það er hann einmitt viegna kröfunnar um
sjálfsafneitun. Fylgi maðurinn meðfæddu eðli
sínu, víkur hann út af veginum, Vilji vor
verður að beygjast undir vilja Guðs. Þe&s
vegna verðum vjer að læra af Jesú, að biðja
stöðugt um að hans vilji verði, og þaö, sem
vjer biðjum um, verðurn vjer að leggja stund
á í lífinu. Líf vort má> ekki rísa gegn því,
sem vjer biðjum Guð um að láta. ske.
Byrjar ekki uppeldið á börnunum, einmitt
með sjálfsafneitun? Faðir og móðir, sem annt
er um lí.f. og velferð barns síns, leyfir því
ekki að gera allt, sem það sjálft vill. Það er
vanið við að beygja vilja sinn undir vilja for-
eldranna. Börnunum þykir þetta opt haxt að