Mánaðarblað K.F.U.M. í Reykjavík - 01.08.1937, Síða 8

38
MANAÐARBLAÐ K. F. U. M.
Hún sjer í hverjum hungruðum og þjökuð-
um manni ásjónu hans, sem sagð': Jeg var
hungraður; jeg var þyrstur; jeg var gestur;
jeg var nakinn; jeg var sjúkur; jeg var í
fangelsi, og þjer gáfuð mjer að eta; þjer gáf-
uð mjer að drekka; þjer hýstuð mig; þjer
klædduð mig; þjer vitjðuð mín; þjer komuð
til mín!« »Hvenær, Herra?« Svo framarlega
sem þjer hafið gjört þstta einum þessara
minna minnstu bræðra, þá hafið þjer gjört
mjer það (sambr. Matt. 25, 35—40).
Fyrirbænarefni:
Fjelagsstarfið í Asíu (sjer í lagi: Kína,
Japan, Korea, Palestína, Indland).
Fimmtudag 18. nóv.
Jeg er með yður »lla dagra allt tll enda vei •
aldarlnnar.
Þegar vjer höfum. tekið á móti barnarjett-
inum og förum í alvöru að lifa sem Guðs
börn, og þegar þetta líf Guðs barna kemur
í bága við þá samfjelagsskipun, sem byggð ei
á aigjörlega ólíkum grundvelli, hlýtur fjand-
skapur undir einni eða anna,ri mynd að rísa
upp, og getur leitt til ofsókna.
Sum.ir af oss hafa f'yrir löngu crðió varii
við þenna dulda fjandskap innan hinnan
vestrænu menningar og oss hefur því ekki
komið á óvart, að heiptug andstaða hefur
brotist út. Aðrir meðaj vor hafa alist upp í
þeirri þægilegu sannfæringu, að kristindóm-
urinn hafi algjörlega gagnsýrt mienning og
menntun hinna ve,strænu( evrópísku) þjóða.
Sú uppgötvun að þessu er ekki svo farið. hef-
ur því komið svo flatt upp á oss, sem þessu
höfum trúað, og valdið hreinni og beinni hug-
arkvöl. En þessi hugarkvöl getur orðið heilsu
,-amleg, ef hún vekur oss upp til ljósrar mieð-
vitundar um hina, mikilfenglegu andlegu bar-
áttu, sem, nú á sjer stað, um hinn greinilega
og ákveðna boðskap, sem. kristindómurinn
hefur að flytja, og um hið vafalausa .hlutverk
eafnaðar Krists í þessari baráttu. Ef vjer
annars viljum verða færir um að geta stao-
ist í því, stríði, sem hið núverandi ástand
segir oss á hendur, þá verðum vjer að öðlast
enn miklu dýpri skilning á því, hvað hin
kristna trú í raun og veru er; og allt þetta
kveður oss til að hverfa, aptur að linduir,
Nýjatest,a,mentisins, leita til .sögu frumkristn
innar, og um fram allt snúa oss til Jesú sjálfs.
— Og ef vjer gjörumi alvöru úr þessu, þá
munum vjer öðlast gagnkvæman sk Jning og
leiðbeiningu.
Skömimu áður en Jesú gekk út til kross-
dauða síns, sagði hann við lærisveinana: I
heiminum hafið þjer þrengmg, en verið hug-
hraustir, jeg hefi sigrað heiminn«. (Jóh. 10,
33.). Og einn af þeim, sem vissi hve sa.tt
þetta var, spurði seinna: »Hver er sá, sem
sigrar heiminn, nema sá, sem trúir að Jesús
sje sonur Guðs«. (1. Jóh. 5, 5.).
Að lifa í krapti þessarar trúar, er þaö,
að hafa persónulegt, samfjelag við hinn lif-
and', nærverandi Drottin Jesúm; hann er
'sam.tímismaður hyers cg eins, sem lifir og
lifað hefur. 1 honunv einum er oss gefinn sig
urinn yfir h'nu ófrjóa, sjei dræga, valdi hins
tímanlega heims.
Með því, að vjer höfum þenna sigur vísan,
getum vjer án alls ótta gengið fram og vitn-
að í lífi voru um kærleika Guðs og með þvi
sigrað ha.tur heimsins.
Fyrir bænaref ni:
Fjclagss' arfið í Eyia-álfunri (Ástralíu
Hollenzku stóreyjunumj, Hawai, Fiiipseyjum,
Nýja-Sjálandi).
Föstud. 19. Nóv.
Fyi'lr krapt krosslns he.ur mlkll j,loðl rt.unið
út til gjdi va Irtu- lielmsbj ggð.ui.iiiar.
Jesús kaus sjer fúslega veg krossins sem
þann einasta veg, þar sem tilgangur Guös
kærleika til hins fallna heims gæti unnið
úrslitasigurinn yfir öllum uppreisnar og niö
urrifsöflum í heiminum, »Enginn tekur líf