Syrpa - 01.02.1920, Síða 14

44
S Y R P A
“Eg heiti La Barre,” sagSi annar hviti maSurinn, iþegar hann
kom inn í húsicS, “og þetta er vinur minn og stallbróSir og heitir
La Tour. Og hann benti á hvíta manninn, sem meS honum var.
Þeir voru báSir mjög svipaSir í sjón og vexti, og báSir eins klædd-
ir: í reiSbuxum úr vísunda'húS, í dök'kri ullar-skyrtu, meS rauS-
dropóttan lérefts-klút um hálsinn, meS gráan, barSabreiSan flóka-
hatt á höfSi, og leSuirbelti um mittiS. Voru tvær stórar skamm-
byssur (í leSur-hulstrum) og langur íkeiShní'fur viS belti hvors
beirra, og einnig nokkrir skotstiklar.
“VeriS velkomnir!” sagSi Danton.
“Indíáninn, sem m-eS okkur er, heitir RauSi-Hrafn/’ sagSi
La Barre; “hann er höfSingi Sioux-iþjóSlfiolklksins, og þaS er dóttir
hans, sem er meS ihonuim.”
“Heyrt hefi eg RaiuSa-Hraifns getiS," sagSi Danton; “og er
hann og dóttir hanis líka velkomin í mitt hús.”
“ViS viljum biSja þig,” sagSi La Barre, “aS lo'fa stúlkunnj
aS vera í nótt í þeim hluta hússins, sem kvenfólkiS ræSur yfir, eSa
hefir út aif fyrir sig. Og okkur þætti væimt um, aS Indíána-höfS-
inginn gæti fengiS gott rúm, og aS hann mætti fara aS sofa, þegar
hann vill. — En eg og vinur minn, hann La Tour þarna, höfuim
hugsaS okkur aS vaika í nótt. — HeifirSu gott vín í kjallaranum?”
“Eg hefi fáeina potta af sterku rommi,” sagSi Danton.
“ÞaS er ágætV’ sagSi La Barre. “En nú viljum viS líka
biSja þig, herra gestgjalfi, aS vaka meS okkur í nótt. ViS getum
fullvissaS þiig um þaS, aS viS skulum engan hávaSa hafa. ViS
skulum sitja siSprúSir eins og munkar.”
“Alt skal vera eins og þiS viljiS,” sagSi Danton. “Allar
skipanir ykkar skulu framkvæimasí, á meSan haegt er.”
“En viS viljum ekki byrja drykkju, fyr en um miSnættiS,”
sagSi La Tour, “því þá getum viS veriS hér einir út af fyrir okkur
og þurfum ekki aS óttast neitt ónæSi.”
“Eg heyri og IhlýSi!” sagSi Danton.
“Þegar dagur rennur, verSum viS aS leggja af staS," sagSi
La Barre. “ViS eigum laraga leiS fyrir höndum. Ef til vill
lengri leiS en viS höfum hugmynd um.”
"Alt sfcal þaS vera eins og þiS óskiS,” sagSi Danton.
Nú var Indíána-stúlkunni vísaS inn til kvenlfólksins. RauSi-
Hrafn borSaSi kvöldverSinn meS karlmönnunum, en aS því búnu
fór hann aS sofa í rúmi, sem honuim var búiS í herbergi uppi á
loftinu. --Þeir La Barre og La Tour voru aldrei kyrrir um kvöld-
iS. Þeir gengu fram og aftur í borSs'ofunni og töluSu um heima
og geima, en þó mest um vilsundaveiSar og málmnám. Þeir
skildu aldrei þetta kvölld. Ef annar gekk út í garSinn, eSa út í
hesthúsiS., þá fór hinn æfinlega á ef’tir; og báSir komu ja'fn
snemma inn aftur. Ef annax þeirra handlék hníf eSa skatmm-
byssu, þá gjörSi hinn slíkt hiS sama. ÞaS var líkast því, aS þeir
væru aS vakta hvor annan, eSa aS þeir væru hræddir hvor viS
annan. En samt töIuSu þeir saman meS mestu hógværS og still'