Sjómannadagsblaðið - 08.06.1941, Side 63
SJóMANNADAGSIíIíAÐIÐ
samskot vestra í þessu skyni, og vai’ alls lofað
10 þús. krónum. AlLs innborgaðist af þessu fó
7—8 þúsund krónur, og var talið, að ásteeðurnar
fyrir því, að efndirnar urðu ekki betri en raun
varð á, væru einkum þrjár: 1 fyrsta lagi getu-
leysi almennings, ennfremur höfðu allmargir
flutt til Vesturheims af þeim, er Iofað h,öfðu fé,
og loks létu allmargir blekkjast af fortölum
þeirra manna, er frá öndverðu voru andvígir
þessu nauðsynjamáli. En þrátt fyrir að svo tæk-
ist til, var málinu haldið áfram, og var næsta
sporið að sækja um fjárhagslegan stuðning til
Alþingis. Alþingi leit þannig á þetta fyrirtæki,
að það veitti því 3000 króna styrk nsesta
fjárhagstímabil, eða 1500 krónur á ári, og auk
þess leyfði það að verja allt að helmingi af vega-
bótagjaldi sýslunnar til styrktar þess,u gufu-
skipafélagi. Þegar svo var komið, var skrifað
til skipasmíðameistara í Skotlandi og h,ann
spurður að, hvað hæfilega stór gufubátur mundi
kosta og hvað þyrfti til að halda honum úti.
Eftir noikkurn tíma barst svo forráoamönnum
þessa gufuskipafélags teikning af nýjum gufu-
bát, og mun hún vera sú fyrsta, er kemur hing-
að til lands. Samkvæmt teikningunni var gert
19
ráð fyrir, að þetta fyrsta fyrirhugaða gufuskip
á íslandi væri 40 feta langt, 8 feta breitt og 5
feta djúpt, gæti farið 9 mílur á vakt og brenndi
14- smálest af kolum á sólarhring. Þá var einnig
gert ráð fyrir, að það gæti tekið 16 manns í
káetu og jafnframt flutt 16 smál. af vörum.
Áætlað var, að skip þetta mundi kosta hingað
komið 15 þús. krónur, enda var gert ráð fyrir,
að það gæti siglt hjálparlaust, upp til Islands
um sumardag. Bátur þessi þótti í flesta staði
hæfilegur og að í'engnum þessum upplýsingum
var samþykkt á sýslufundi á Isafirði, að sýslan
tæki 4 þúsund króna lán til styrktar gufuskips-
kaupunum. En vegna þess, að lánsheimild þessi
var samþykkt með svo litlum meirihluta af
sýslunefndinni, fékkst lánið ekki, cg þar með
strandaði, málið með öllu í bili.
En það, sem þyngst reyndist á metunum í
þessu máli, var andúð flestra kaupmanna, em-
bættismanna og ýmsra helztu borgara ísafjarð-
ar og þar í grennd. Pessir menn neituðu ekki
einungis að styrkja þetta fyrirtæki, heldur vör-
uðu aora strengilega við að gera það. Sá mað-
urinn, sem einna einarðlegast mun hafa beitt
sér fyrir þessu máli, var Gunnar Halldórsson
Gufubáturinn -Oddur■, 24
rúml. að stœrð. Kom til Eyrar-
bahka wn n\Ht Sitmar 1091.