Ægir - 01.01.1909, Blaðsíða 4

56
ÆGIR.
hann verður ekki góð eða alls engin
verzlunarvara. Er því fyrst og fremst
áriðandi, að menn salti ekki hinn skemda
fisk saman við hinn óskemda og svo, að
matsmenn gæti þess vandlega að ekkert
af netaíiskinum fari í æðri flokk, en hann
á skilið, eða ef hann er verulega skemd-
ur, fari alls ekki til útlanda sem verzl-
unarvara. Sé alls þessa gætt, getur ekki
verið nein hætta á þvi að netafiskurinn
spilli fyrir markaði á öðrum fiski. En
sé þetta vanrækt,þá er það mönnum um en
ekki veiðiaðferðinni að kenna, ef fiskur-
inn er ekki góð vara. Þótt netafiskur sé
svo skemdur, að hann sé ekki boðleg
vara á útlendum markaði, þá getur hann
samt verið bezti matfiskur, bæði nýr,
upp úr salti og fullverkaður. — Eg sé
því ekki ástæðu til að amast við neta-
brúkun eða hræðast hana af þessum á-
stæðum, sérstaklega þegar þess er gætt,
að flest af netafiski tekur ekki heitu og
og fæst þvi ekki ncma i net eða botn-
vörpu og — á bera öngla. En þeir, sem
hafa vanist lóðabrúkun og netum, munu
líklega ekki fara að taka upp þá aðferð-
ina að krækja silfiskinn (netafiskinn) eins
og gert var hér syðra fyr meir, mundi
þykja fiskurinn seintekinn þannig.
Bjarni Sœmundsson.
Fiskimarkaðurinn í Genúa
1907—1908.
(Skýrsla frá konsúl Dana).
Fiskmarkaðurinn fyrir þetta tímabil
byrjaði mjög vel. Fyrirlyggjandi fisk-
byrgðir voru miklar, en eftirsóknin ekki
mikil, sérstaklega eftir ísu, sem voru
mestar byrgðir af. Það var mjög slæmt að
selja þá vörutegund, því eftirspurnin var
íltil. Smátt og smátt tæmdust þó byrgð-
irnar snemma í apríl, en kostnað hafði
það í för með sér ekki alllítinn, að liggja
inni með miklar byrgðir svo langan tíma,
því að fyrir utan rentutapið, verða fiskeig-
endur að borga hátt gjald til kælistöð-
vanna þar sem fiskurinn var lagður inn á
strax snemma í april. Verðið varð þó að
lækka til þess að mögulegt væri að selja
þessar byrgðir, sem var þó sjálfsagt áður en
nýjar bjTgðir komu, þvi annars mundu
eftirstöðvarnar af gamla fiskinum, sem var
meira og minna skemdur verða óseljanlegar.
Það komu auðvitað nokkrar smásendingar
af fiski í sumarmánuðunum frá Englandi,
og Hamborg þótt það engan veginn gæti kall-
ast fiskur af bestu tegund, var hann þó betri
ensá fyrirlyggjandifiskur, og seldistþvíbetur.
Hin fyrsta hleðsla frá íslandi kom nokkuð
snernma eða hinn 13. Ágúst, sem auðvitað
hefur stafað af mjög góðum þurkum, og
þá gat fiskurinn strax selst, þvi allur eldri
fiskur var farinn. En seinna komu fleiri
hleðslur og eins frá Færeyjum íþyngdi
það ekki mjög mikið markaðinum, þangað
til i okt. að margir gufuskipsfarmar komu
með miklar byrgðir af fiski frá Labrador,
og varð markaðurinn þess vegna mikið
daufari.
Snemma í aprílmánuði voru samn-
ingar um kaup á færeyiskum og íslenskum
fiski þegar gjörðir þá undir því verði, sem
var árið áður um sama leyti. Þessi inn-
kaup voru þó aðeins gjörð af gróðabralls-
mönnum, sem vildu fá farma i byrjun
Sept., eða áður en Labrador fiskurinn kæmi.
Samt sem áður var boðinn frá Grim-
sby nýr íslenskur smáfiskur og ýsa, á
hérumbil 22—23 £ smálestin, flutt á skips-
fjöl þar, og í Júní var boðið meira og
minna af ísu í Leith á 21 £ smálestin.
Aflinn á frönsk skip var mjög góður,
en þegar verðið stóð hátt og fiskiveiðin
við Labrador byrjaði í seinna lagi vegna iss
hafði það engin áhrif á þenna markað