Ægir - 01.03.1912, Blaðsíða 2

26
ÆGIR.
það, að þeim mönnum, sem færir eru að
dæma um málið, gefst kostur á að íhuga
það, og bæði umsækjandi og þjóðin í heild
sinni geta beint snúið sjer til þeirra, sem
ábyrgðina bera á synjun eða framgangi
slíkra málaleitana. —
Þá ætti Fiskifjelagið að geta orðið til
þess að stemma stigu fyrir hreppapólitík,
þegar ræða er um endurbætur á lending-
um og liöfnum. í slíkum lilfellum reyn-
ist það nú drýgst til framgöngu málsins,
að þingmaður sá, sem i hlut á, eigi mikið
undir sjer á þingi, en hitt kemur ekki eins
til álita og vera ber, hvort þörfin er brýnni
á þessum stað en öðrum. Ef vel væri,
ætti að fylgja fastri áætlun um endurbætur
og byggingu bátahafna og lendinga, eins
og nú er gert með vega- og símalagningu.
Verkfræðingur gerður út af landssjóði ætti
að skoða bátahafnir og lendingar umhverfis
landið alt, gera áætlun um kostnað við
hafna- og lendingagerðir; síðan ætti lands-
stjórnin að fiokka þær niður I samráði við
Fiskifjelagið, eftir því hvar brýnust væri
þörfin, kostnað og hver bera skyldi kostn-
aðinn, en lög þessa efnis ættu síðan að
vera samþykt á Alþingi. Þar til þessi
stefna er tekin, má vænta að hending ein
og hreppapólitík ráði mestu um þessi mál-
efni. - -
Vitamál landsins virðast nú vera kom-
in á góðan rekspöl, þó ræður þar stund-
um, frómt frá að segja, flokkspólilík, þvi
ætti og að vera hægt að afstýra með því
að leggja málið undir Fiskifjelagið til um-
sagnar. —
f*á er eitt stórmál, sem Fiskifjelagið
þyrfti að taka á stefnuskrá sína^ það er
landhelgisvörnin. Það vita allir hjer á
landi, að sú tilhögun, sem nú er, getur
ekki orðið til nokkurrar frainbúðar. Ægir
mun síðar taka til gaumgæfilegrar íhug-
unar landhelgisvörnina, sem ekki að eins
er fólgin [i því að verja landhelgina fyrir
fiskimönnum erlendra ríkja og vorum botn-
vörpungum, heldur og í löggæslu á sjón-
um meðal innlendra fiskimanna, því að
margt skeður á sæ.
Vjer getum lengi haldið áfram að telja
það upp, sem Fiskifjelagið á að láta til
sin taka, bæði frá þeirri hlið sem snýr til
löggjafar- og fjárveilingavaldsins og inn á
við til landsmanna yfirhöfuð. Vjer vilj-
um nefna fiskiveiðaráðunauta, sem störf-
uðu utanlands og nylu styrks af almanna
Qe, til þess að kynna sjer veiðiaðferðir og
verkun og meðferð á afla. Fyrir slíku
ætti fjelagið öfluglega að beitast og fjár-
veitingar til þqss ættu að vera settar undir
umsjón Qelagsins. Þar með væri girt fyrir
það, að pólitiskar ofsóknir gætu nærst á
fjárveitingum, sem veittar væru í því augna-
miði, um leið og meiri trj'gging væri fvrir
þvi, að fjenu væri vel varið.
Ráðunauta til leiðbeiningar innanlands
um ýms atriði, sem sjávarútveginn varða
mun fjelagið beitast fyrir að fá svo fljótl,
sem kostur er.
Vjer höfum nú drepið á nokkur atriði,
en i fám orðum sagt, er það hyggja vor,
að alt, sem lýtur að þrifnaði sjávarútvegs-
ins, eigi á einn eða annan hátt, að lcom-
ast inn undir verkahring fjelagsins. Það
eigi sjálft að beitast fyrir hverskyns fram-
förum á því sviði, og ekkert sem snertir
sjávarútveginn yfir höfuð í Iandinu, eða
í einstökum bygðarlögum, eigi eða megi
fara fram hjá þvi.
Fjármálanefndin.
Fjármálanefnd sú, er kosin var á síð-
asla þingi, lauk starfi sinu um miðjan
þenna mánuð og má búast við nefndar-
áliti hennar fullprentuðu í byrjun næsta
mánaðar. Þingkosnir í nefndina voru