Ægir - 01.08.1916, Blaðsíða 7

ÆGIR
99
en nokkurum af skipshöfninni skipað þar
við borðstokkinn og sættu þeir lagi, að
kippa hinum hröktu mönnum inn fyrir
hann, í hvert skipi, sem sjórinn lyfti
skipunum upp í hæð við borðstokk kútt-
arans, þannig að tekið var í hendur þeim
og handleggi. Var þetta ekki vandalaust
verk, eins og ástalt var, en svo snildar-
lega tókst það, að allar skipshafnirnar,
38 manns, náðust með heilu og höldnu,
án þess að hið minsta slys vildi til, og
voru þó á meðal þeirra menn um sjötugt.
Furðu lítið varð og að sjálfum skipun-
um meðan á þessu stóð. — Fyrsta skipið
kom að »Esther« kl. um 4, en hún var
ekki mikið yíir 5, þegar skipshöfnin á
siðasta skipinu var komin um borð í
»Esther« — svo að ínrða má heita, hve
greitt það gekk, þrátt fyrir alla erfiðleik-
ana, og sjaldan heíir líklega einum
klukkutíma verið betur varið.
Ekki lægði veðrið, heldur fór það
þvert á móti versnandi með kveldinu,
herti bæði ofveðrið og frostið; var því
ekkert viðlit fyrir »Esther« að reyna að
slaga inn á Grindavík, til þess að koma
tólkinu til lands. Var þvi ekki annað að
gera, en að leggja henni til drifs og láta
»hala« auslur á bóginn og bíða betri
tíma.
Það var ekki vistlegt innanborðs á
»Esther«. Sjóírnir skullu i sífellu yfir, hlé-
borðsstokkurinn var oftast undir sjó og
mikið af dekkinu á hléborða. Uppi var
þvi ekki verandi fyrir hina hröktu menn,
sem margir voru orðnir allþjakaðir af
þreytu, vosbúð og kulda. Var þeim því
dembt niður, eins og þeir stóðu í skinn-
klæðum og öllu saman, klakaðir og
blautir og veiltur hinn besti beini og
aðhjúkrun sem föng voru á, ogsýndi öll
skipshöfnin á »Esther«, æðri sem lægri,
þeim hina mestu nákvæmni og umhyggju.
Má nærri geta að þröngt hafi verið á
»Esther« við þessa heimsókn, 27 manns
fyrir og 38 bættust við, alls 65 manns,
og er sist að furða þó þungt hafi orðið
loftið í íveruklefum skipsins, þar sem
svona mörgum mönnum, að undantekn-
um þeim af slupverjum sem á verði voru
uppi, var troðið saman, en flestum smug-
um varð að loka sökum sjógangsins.
Varð ýmsnm af hinum björguðu mönn-
um óglatt, er þeir komu úr storminum
og kuldanum í hitann og svæluna niðri
í skipinu og jók það eðlilega ekki á loft-
gæðin, en undir þessum kríngumstæðum
var það nú aukaatriði.
Skipið dreif nú austur og undan og
sjórinn versnaði eftir því sem lcngra
kom frá landi, og um nóttina varð að
ryðja út nokkuru af barlestinni til þess
að létta það nokkuð og lifur var hengd
út í pokum til þess að lægja brotsjóina.
Urðu menn að dúsa niðri allan næsta
dag (laugardag) og sunnudagsnótt, en á
sunnudagsmorguninn fór veðrinu loks að
slota svo mikið, að hinir bröttustu fóru
að koma upp. Var skipið þá komið langt
út í haf, suður og vestur af Vestmanna-
eyjum. KI. 8 sama morgun var skipinu
lagt lil siglingar og um kvöldið náði það
undir Reykjanes, nálægt þeim stað, er
björgunin fór fram; svo var vent og
haldið undir Krísivikurberg og látið fyrir-
berast þar um nótlina. A mánudags-
morguninn var sjór farinn að kyrrast og
var þá öllum skipað upp á dekk og
mjög svo nauðsynleg ræsting gerð á hí-
býlum skipsins.
Að liðandi hádegi á mánudag var loks
skipinu lagt til siglingar inn á Grinda-
vik og kom það á Járngerðarstaðavík
um nónbilið og skilaði þar af sér öllum
mönnunum, eftir að hafa haft þá innan-
borðs i 3 sólarhringa.
Rað hafði verið ætlun skipstjóra, að
reyna að bjarga skipunum sjálfum og