Ægir - 01.11.1929, Síða 17

ÆGIR
265
lag á reknetasild var fram að síldarvertíð
30 til 50 krónur strokktunnan jafnaðar-
legast og mun aldrei hafa farið yfir 60
kr. — Svo þegar fram á sumarið kom
veiddu margir beitusild í lagnet heima
fyrir, auk þess sem þá var alstaðar hægt
að íá beitu, þar sem síldarskipin lágu
oft dögum saman full af sild, vegna
tunnuskorts, og biðu afgreiðslu við síldar-
bræðsluverksmiðjurnar. En þó þau yrðu
stundum að sætta sig við að fá að eins
2—3 kr. fyrir tunnuna i bræðslu til ut-
lendinga, fengu landar þeirra ekki síld-
ina til beitu undir 8 til 12 kr. tunnu.
Nú, um það er ekkert að segja, hver
ræður sinni sölu, og ekki má beitusild
kallast dýr á þessu verði.
Lagnetaveiði, bæði af stórsíld og milli-
síld, hefir verið mikil hér við Eyjafjörð,
alt fram að þessum tíma. Millisíldina
hafa sumir saltað sjálfir fyrir eigin reikn-
ing, en aðrir selt til söltunar fyrir 35 kr.
tn., en stórsíldin hefir farið mestmegnis
í frystihúsin á Siglufirði, hér á Svalbarðs-
eyri og svo á Akureyri, og verið seld til
frystingar á 20 kr. tn.
Verð á þorski, stórum og smáum. upp
úr salti. var framan af sumri 33—34
aurar kg. ósorteraður og ómetinn, tekinn
i húsi hjá seljanda. Seinna á sumrinu
og í haust, mun verðið hafa verið 40 au.
kg. af samskonar fiski og á ýsu, keilu
og upsa 20 aurar kg.
Tímanlega á sumrinu mun verð á verk-
uðum stórfiski hafa verið 115—118 kr. skp.
f. o. b. og á Labradórflöttum 92—94 kr.
Lit'ur var allslaðar hér um slóðir í af-
skaplega lágu verði, Ég held hvergi hærri
en 10, hæst 12 aura, líter, munar það
ekki litlu frá fyrra ári þegar algengt verð
var 26 au. pr. líter. Annars var fiskurinn
ákaflega magur og lifrarlítill fram eftir
öllu sumri.
Þrír vélbátar hafa strandað alfarið héð-
an úr umdæmi mínu, á þessu sumri.
Einn rak á land í Hrísey, í aftaka vest-
anroki, seint í april, einn strandaði undir
Heiðarbökkum í Skagafirði, seint í sum-
ar, í blindþoku og náttmyrkri og hinum
þriðja var hleypt til brots, upp á líf og
dauða, nálægt Haganessvík, seint í sept.
í afspyrnuroki og stórsjó. Hafði komið
óstöðvandi leki að bátnum, svo ekki varð
við neitt ráðið. Mannbjörg varð af öllum
bátunum, og meiðsli engin, þó merkilegt
megi heita, en tveir bátanna mistu öll
veiðarfæri og annað sem um borð var
þeim tilheyrandi. Bátarnir voru lágt vá-
trygðir, og biðu því eigendur mikig tjón
við strandið.
Svalbarðseyri, 26. okt. 1929.
Páll Halldórsson.
Finskir fiskimenn á norskum
síldveiðaskipum.
Ósanngjörn krafa.
Eftir því, sem ^Haugesunds Avis« seg-
ir frá, eru Finnar þegar farnir að semja
við Norðmenn um kaup á væntanlegrí
síld, veiddri við Island næsta sumar.
Þeir bjóða nú einni krónu minna fyrir
tunnu en þeir gáfu síðast og krefjast
auk þess, að helmingur skipshafna á
norskum skipum þeim, sem veiða síld,
sem selja á í Finnlandi, séu Finnar.
Karmöy-fiskimennirnir, sem Finnar
hafa samið við, eru ófúsir að ganga að
þeim kostum og er útlit fyrir að samn-
ingar komist ekki á, haldi Finnar þeirri
kröfu til streitu.
(»Fiskeren«).