Ægir - 01.03.1930, Blaðsíða 15

ÆGI ft
65
búið var, lögum samkvæmt, að láta þær
þar til að afstýra brunahættu.
Sjómcnnirnir íslensku eru svo mikill
máttarstólpi þessa lands, verkið sem j)eir
verða að i nna af liendi til þess að þessi
þjóð geti lifað, er svo mikið, augun, sem
á þá vona, eru svo mörg, hjörtun, sem slá
fyrir velferð þeirra og lífi, eru svo kviðin
og lirædd, sárin, sem sviða og tárin, sem
falla, þegar þeir hníga i valinn á vígvelli
sínum, eru svo viðkvæm og sár, að is-
lenska þjóðin má engan þeirra missa með-
an lieilsa þeirra og kraftar leyfa þeim að
starfa til blessunar og sóma fyrir ættjörð-
ina.
Þingeyri, í des. 1929.
Sig. Fr. Einarsson.
Skipstrand á Mýrum
21. mars.
Skipverjar ná landi í Sandgerði
eftir mikla hrakninga.
Annan vélstjóra kól til bana.
Föstudag 21. mars sást til togara fram
undan Hjörsev á Mýrum, er þar var
slrandaður. Þegar fregnin íjarst hingað
var Ægir sendur til bjargar. Er Ægir koin
á strandstaðinn var skipið mannlaust og
vissi enginn livað af skipshöfninni hefði
orðið. Gerður var út leiðangur á Mýruin
til þess að g'anga á fjörur og skygnast eftir
strandmönnum. En Ægir kom liingað við
svo Ijúið og vissi enginn livað af skips-
höfninni liafði orðið fyr en kl. 2% 22. þ.
ui. Þá komu strandmennirnir róandi á
björgunarbál nuni til Sandgerðis.
Skipið sem strandaði þarna er togar-
bni „Edvardian“ frá Grimsby.
11 komust lífs af — einn fraus í hel.
Skipverjar voru 12, en er til Sandgerðis
kom, var einn þeirra liðið lík.
Er skipshöfnin hafði fengið nauðsyn-
lega aðhlynningu og hressingu i Sand-
gerði, voru þeir ellefu sem komust lífs af,
fluttir liingað til bæjarins á bílum. Komu
]ieir liingað um kl. 10 og' fengu gistingu á
Ilótel Heklu. Er þangað kom liafði Morg-
unblaðið tal af skipstjóra og 1. stýrimanni
og voru báðir allveg liressir eftir sjóvolk-
ið. Frásögn þeirra var á þcssa leið:
Við liöfðum verið að fiski, vestur undir
Jökli nokkra daga. Á mánudaginn gerði
ofsarok svo, að ekki var hægt að stunda
veiðar. Héldum við því til Akraness og
lágum þar í norðangarðinum. Á föstu-
dagsmorgun, um kl. 11 lögðum við þaðan
út í Flóann. Yar á liríðarveður og livass-
viðri af norðaustri. Er við liöfðum siglt
15 sjómílna leið kendi skipið snögglega
grunns á skeri, sem er 7 mílur undan
Hjörsey. Kveðst skipstjóri hafa haldið að
þeir væri langt frá landi. Þetta var kl. liálf
eitt.
Dýpið var þarna tveir faðmar miðskips,
en aftan við skipið var 4l/-> faðm. dýpi.
Settum við því fulla ferð aftur á bak. —
Var vélin og skrúfan i lag'i, og reyndum
við í tvær klukkustundir að komast af
skerinu, árangurslaust. Sjór var kominn í
lestir, kolarúm og vélarúm. Ivl. 4 var fjar-
að svo undan skipinu að sá á skrúfuna.
Okkur leist nú ekki á að dvelja þarna
lengur, og fórum því allir í skipsbátinn
kl. 4. Tókum við með okkur matvæli, als-
konar fatnað og vatn í katli, tveim lieil-
flöskum og einni hálfflösku. Enn fremur
liöfðum við með okkur eldfiugur og neyð-
arljós. Við komumst undir cins að raun
uni, að ógerlegt var að ná landi á Mýrum
og ætluðum því að reyna að ná Akranesi.
Rétt fyrir myrkrið fór Ægir hjá okkur
á leið sinni á strandstaðinn.
Skipverjar á Ægi urðu okkar ekki var-