Ægir - 01.08.1930, Blaðsíða 18

184
ÆGIR
Síld í smásölu.
Það hefir mjög mikið verið rætt og
ritað, hvað íslendingar notuðu lítið af
sild til matar, jafn ódýr og næringar-
mikil fæða og síldin er.
Hér er ýmsu um að kenna. Alt fram
að þessu höfum vér verið vankunnandi
i öllum verkunaraðferðum á síld, og
matreiðslu á ýmsum réttum úr henni,
og sild hefir ekki fengist nema söltuð i
heiltunnum, en það þykir flestum of
mikið að kaupa í einu, á meðan þeir
komast ekki upp á að hagnýta sér hana
meira en nú gerist.
Úr þessu hygst Jón Kristjánsson á
Akureyri að bæta eftirleiðis, því að nú
í sumar byrjar hann á innanlandssölu
með ýmsar tegundir af síld, svo sem:
Saltsíld i V1. 7*. XA, VB, Vs tunnum.
Iiryddsíld í V2, V4, V6, V8 tunnum. Syk-
ursöltuð síld í Vi, Vs, Vs tunnum. Reyk-
söltuð síld í Vb, V* tunnum.
Ennfremur hefir hann allar þessar
sömu tegundir í 10, 5 og 4 kg. loftþétt-
um blikkílátum.
Saltsíldin og kryddsíldin fæst eftir því
sem óskað er, kverkuð hausskorin eða
magadregin, sykursíldin og reyksíldin er
öll slægð.
Síldina býðst hann til að senda gegn
eftirkröfu á allar hafnir strandferðaskip-
anna. Með hverri sendingu fylgir ókeypis
leiðarvisir um matreiðslu á 30—40 rétt-
um úr síld.
Utanáskrift Jóns er: Strandgata 33,
v Akureyri. —
Nokkrar greinar má finna í »Ægi« auk
hvatningarorða til þess, að íslendingar
notuðu meiri síld til manneldis en hing-
að til hefir verið. Eitt af því, sem unn-
ið hefir gegn síldinni, er verðið, því það
hefir verið of hátt, í það minsta í Rvík.
Við Reykjavikurbúar eigum eigi völ á
ódýrri fæðu, og sýnir það sig bezt á
miðdegisverði okkar, þar sem vanaverð
á fiski, sem oftasí er borðaður, fer vart
niður úr 25 aurum pundið, með haus
og hala og mun samsvara 250—300 kr.
efni í 1 skippund af verkuðum saltfiski.
Verð á verkuðum stórfiski til útflutn-
ings, er nú 80—100 kr. og á smáfiski
(Labra); rúmar 70 kr.
Kjöt er hér að öllu jöfnu það dýrt,
að heimilum er ókleift að neyta þess
daglega, í það minsta þeim efnaminni.
1 útlendum blöðum má lesa, að rúg-
brauð eru t. d. í Danmörku talsvert ódýr-
ari en hér, enda eru landsins eigin af-
urðir hið dýrasta, sem við leggjum
okkur til munns — en getum ekki án
verið.
Þegar þannig er komið, virðist tæki-
færi gott til þess að koma hollri og
ódýrari fæðu á markaðinn, og ætti þessi
tilraun hr. Jóns Kristjánssonar að verða
til þess, að almenningur lærði að neyta
þessarar ágætu fæðu, sem erlendar þjóð-
ir sækjast eftir, og geta ekki án verið.
Vonandi hefir Jón gagn og gleði af til-
raun þessari og landsmenn ávinning, er
þeir hafa vanið sig á að neyta sildarinnar.
26. ág. 1930.
Svbj. E.
Skipstrand.
Aðfaranótt 25. ágúst — strandaði mótor-
skipið »Hænir« (áður »íshjörn«) við Rifs-
tanga á Sléttu. Eigandi þess var hr.
Methúsalem Jóhannsson í Reykjavík.
Skipið strandaði í þoku; menn björguðust.