Ægir - 01.08.1930, Blaðsíða 5

ÆGIR
171
undarlegt þyki, mun honum koma bezt,
að þurfa ekki að lesa blaðaglamur um
sjálfan sig og vera kærkomin afmælis-
gjöf á 50 ára afmælinu, að helztu dag-
blöðin bér, mintust hans ekki einu orði,
12. ágúst.
Þrátt fyrir þetta mun Sigurður Péturs-
son vera uppáhaldsbarn þjóðar sinnar
°g þær þúsundir manna, sem hann hefir
haft saman við að sælda þessi mörgu
ár, á einn og annan veg, munu hera
honum eitt og hið sama, að hann sé
heiðursmaður i orðsins beztu merkingu
°g munu allir taka undir að óska hon-
til hamingju á 50 ára afmælinu,
góðrar framtíðar og þakka honum vel
unnið starf, ágæta framkomu hvar sem
hann heíir komið og fagurt dæmi, sem
hann hefir sett islenzkum sjómönnum
hl að breyta eftir.
12. ág. 1930.
Sveinbj. Egilson.
Opnu vélbátarnir.
Nú er það orðið alment, að nota opna
vélbáta í stað gömlu árabátanna, sem
áður voru, má því segja að árabátarnir
séu alveg að hverfa úr sögunni, hví ann-
aðhvort sitja menn vélar í gömlu bátana
eða kaupa nýja báta undir vélar.
En þvi miður reynast ekki þessir bát-
ar nógu traustir, ekki síst þegar þeir
eru 4—5 smál. og þar yfir, því engum
blandast hugur um, að eftir því sem
bátarnir eru stærri, þess sterkari þurfa þeir
að vera, ekki síst þegar þeir eru notaðir
hl fiskiveiða við Suðurströnd landsins,
eða úti á annesjum, og þaðum hávetur,
°g mæta þar oft stormiog stórsjó.
Hefi ég séð báta illa útleikna eftir
slíkar sjóferðir, t. d. súðin rifin, rengur
brotnar og kjalsíðunaglarnir dregnir út
(báðu megin) aftur að miðju. Þetta hefir
komið fyrir á nýjum bátum, sem virð-
ast vera vel smiðaðir, enn ekki nógu
traustir. Kemur þetta aðalega af þvi, að
bátasmiðir þekkja ekki nógu vel hve
bátarnir þurfa að vera sterkir til þess að
standast hina ómildu löðrunga Ægis.
Ég vil því reyna að gefa nokkrar upp-
lýsingar um styrkleika slíkra báta.
Kjalsíður mega ekki vera úr þynnra
efni (eik) en ca IV2" til þess að sætið á
kjölnum geti orðið nógu breitt, og skula
þær vera negldar með 23A" hausstórum
saum. Byrðingurinn skal vera úr 1"
þykkum borðum. Botnrengur að framan
(í barka og andófi) úr 2" þykkum við,
helzt úr eik eða birki, önnur bönd úr
IV2" þykkum borðum. Helzt ætti banda-
viðurinn ekki að vera úr breiðari borð-
um en 7"—8" til þess að minni þver-
tré væri í endunum, ea setja þá aftar
saman ef með þarf. Ekki mega böndin
vera lægri en 3" af hærri súðarbrún.
Um fram alt verður að bafa »sí« milli
allra súða, (og eins undir kjalsíðum)
skal það tjargað með góðri tjöru, en
kýla með lillum kýlhefli undan »síinu«
svo það sláist ekki úr i vondum sjó.
Helzt ætti ekki að vera lengra milli
hnoðnagla enn 6". Ekki má »fasa« háls-
ana mikið við stefnin, þvi þá verða þeir
ótraustari. Helzt ættu afturstefni að vera
að mestu bein frá skrúfu-gati og upp úr,
því bæði verjast bátarnir betur fyrir
ágjöf, og svo verða stýrin ekki eins bog-
in að ofan og ekkert þvertré í þeim, ég
hefi séð stýri oftar en einu sinni snúast
í sundur í vondum sjó og er slíkt stór-
kostlega háskalegt. Líka þarf stýri að
vera með hnoðnegldum 8/s" teinum eftir
breiddinni, minst tveimur.
Sömuleiðis þurfa knélistar að vera
hnoðnegldir út úr hástokk.