Ægir - 01.05.1934, Blaðsíða 17

ÆGIR
123
Á yfirstandandi vertíð er ég á sama
bát og hef aðskilið netafisk og línu.
Á »Freyju« eru 9 menn og aflinn skipt-
ist í 23 staði. Báturinn hefur 14 hluti
og leggur til öll veiðarfæri og oliu.
Utkoman verður eitthvað á þessa leið:
Utborgað í hlut, að kostnaði frádregnum,
salti og beitu og fleiru kr. 300,00.
í hlut af fiski 726 — brotum sleppt —
hver fiskur 41V2 eyrir að meðaltali.
— Á hvern kl.tíma koma tæpir 69 aurar
sem vinnulaun.
Um annan sjávarafla er ekki orðið að
tala hér en þorsk, ýsa sést varla.
Vertíðin í fyrra var hér sú einstakasta
ógæfta-vertíð, og sjávarafli þar af leið-
andi mjög litill.
En nú lítur út fyrir, að vertíð hér ætli
að verða all-góð, og nú hefur »Freyja«
orðið miklu betri afla en í fyrra, og
væntir maður þess, að enn við bætist.
Eg geri mér það til gamans að telja
þá klukkutíma á vertiðunum, sem ég
eyði í fiskveiðarnar, til að sjá hvað ég
hef mikið upp úr þeim tíma. Þannig
eyddi ég hér eina vertíð 500 kl.st. við
útróðurinn — fyrir nokkrum árum —,
en hafði rúmar 900 krónur, að kostnaði
öllum frádregnum, íyrir þann tíma. —
Annars er það svo. að þegar maður er
heima við heimili sitt, verða fiskveið-
arnar einskonar aukavinna.
Pórður Jónsson.
Afli Norðmanna
frá 1. janúar til 12. maí 1934
(hausaö og slægt, reiknað í tonnum).
Samtals Hert Saltað Meðalal. hl. Hrogn hl.
12/s 1934 129.096 54.063 66.891 78728 46572
'3/s 1933 125.406 44.413 73.592 71.683 47.420
'Vs 1932 146.974 60.767 77.116 87.133 56.023
’Vs 1931 186.166 43.461 133.988 75.665 61.845
l6/s 1930 118.166 49.504 60.405 55.882 44.877
Sjóréttarpróf
í Bremerhaven.
Afarmikla eftirtekt vöktu nýafstaðin
réttarhöld yfir fyrsta vélstjóra á botn-
vörpung »Wodan«, sem sökk út af Reykja-
nesi 26. febrúar s. 1. og Iíuhr nokkrum,
hluthafa i útgerðarfélagi því, sem átti
»Wodan«. Fjögur botnvörpuskip hafa
nýlega farist á óskiljanlegan hátt og þyk-
ir sumt benda til, að þeim hafi verið
komið fyrir kattarnef, á svipaðan hátt
og »Wodan«.
Fyrir réttinum neitaði fyrsti vélstjóri
Skorup að vera valdur að nokkru því,
sem til tjónsins hefði leitt, en síðar
meðgekk hann eftirfarandi:
Hann kveðst hafa verið atvinnulaus í
18 mánuði þegar hann hinn 13. janúar
s. 1. kom á skrifstofu Kuhr. Far gerðist
það milli þeirra, að Skorup yrði fyrsti
vélstjóri á »Wodan« og tókst á hendur
að sökkva skipinu og lofaði Kuhr hon-
um aftur á móti, að veita honum.um-
sjónarmannsstöðu eða fyrsta vérstjóra-
stöðu á nýju skipi og hét auk þess að
greiða honum 10 þús. mörk fyrir vikið.
Kuhr sagði honum, að janúar eða fe-
brúar væru ákjósanlegustu mánuðirnir
til að sökkva skipinu og vélstjórinn valdi
hinn 26. febrúar til þess verks, sökum
þess, hve veður var gott.
Vélstjóri skýrði frá i réttinum, hvern-
ig hann stöðvaði dælu þá, er ávallt er í
gangi til þess að halda skipinu þurru og
hvernig hann fór að, svo sjór streymdi
inn í skipið.
Skipstjórinn á »Wodan«, skýrði frá að
skömmu fyrir hádegi þess dags, sem
skipið sökk, hafi hann gert gangskör að
þvi, að lekestaður væri athugaður, þar
sem honum hafði verið tilkynnt, að meiri