Ægir - 01.02.1935, Blaðsíða 4

Æ G I R
34
dreif, i'il l'rá því viðhorli, sem aú ríkir í
iilgerðarmáliim liér á landi. Fleiri kvöddn
sér ekki liljóðs.
Undir ö. lið dagskrárinnar, spurðist
Benedikt Sveinsson iyrir mn það, livað
gert hefði verið lil þess að ln inda því
misrétti, sem nú ætti sér slað mn skvld-
ur útlendinga, sem rétt hal'a lil liskveiða
i íslenzkiá landhelgi.
Geir Sigurðsson svaraði fyrirspurninni
og las upp nefndarálit síðasla Fiskiþings
i þessu máli.
Sigurjón Olafsson skipstjóri taldi, að
væntanleg samninganefnd, sem Danir
ætla að senda hingað lil viðskiptasamn-
inga, geti ekki fjallað um þetta mál,
vegna þess, að það sé bundið föstum
skorðum með samhandslögunum og gild-
andi landslögum i þessu efni.
Benedikt Sveinsson liar fram svo liljóð-
andi tillögu :
»Með sldrskolun lil fyrri lillagna i
»þessu máli, leggur fundurinn áherzlu
»á, að skýr ákvæði verði setl um gjöld
»og skyldur þeirra úllendra skipa, sem
»rétt hafa til veiða í landhelgi Islands,
»samkv. samliandslögunum l'rá 1018«.
Tillagan var samþvkkt i einu hljöði.
Að lokum Lalaði Benedikl Sveinsson
nokkur orð uni framtíð félagsins og horf-
ur útgerðarmála hér á landi.
Fundarstjóri þakkaði stjórn lelagsins,
vel unnin störf á síðastliðnu ári og tóku
fundarmenn undir það með löfataki.
Þar sem íleira lá ekki fyrir, sagði
fundarstjóri fundi slitið.
Porsteinn Porsteinsson,
fundarstjóri.
Árnór Guðmnndsson,
fundarritari.
Lýsisframleiðsla, lýsissala oj>
lýsis-samauglýsingastarfsemi
Norðmanna.
Lýsi hefir frá fyrslu tíð, svo langt sem
sagan nær aftur i tímann, verið úlllutn-
ingsvara í Noregi. Lengi mjög var lýsið
notað til Ijósa, en um leið var lýsið úr
þorsklifur nolað lil matar og sem lækn-
islyf. En það er, svo sem kunnugl er,
einkum sem lyf, að lýsið liefir rutt sér
lil rúms viðsvegar um heim á vorum
tímum, og þar af kemur nafnið: Mcðala-
lýsi. Smám saman var farið að vanda
vöruna, revna með ýmsum hætti að vinna
sem hreinast, lærast og hragðhezt lýsi
úr þorsklifrinni. En fyrst eftir að farið
var að nota gufuhræðsluaðferðina, keinur
lil sögunnar það lýsi, er almennt nefn-
ist „gnfnbrœtt meðalalijsi“.
Lengi vel var það svo, að Norðmenn
voru að heita má einráðir á heimsmark-
aðinum, livað meðalalýsi snertir. Lýsi
sem lyí' fyrir l'ólk, varð að vera norskt.
F.n Norðmenn voru ekki einir um að
veiða þorsk og lirátl löku aðrar fiski-
veiðaþjóðir up]) aðlerðir þeirra lil fnllr-
ar notkunar á lilrinni og fóru að vinna
úr hemii lýsi. Meðal þessara þjóða voru
týrst New-Foundlandl)úar og síðan
Islendingar. ()g þó norskt meðalalýsi sé
enn mjög mikils ráðandi á heimsmark-
aðinuni, og vafalausl verði það framveg-
is, þá virðist þó svo, að Norðmenn séu
farnir að reikna mjög alvarlega með
samkeppninni frá þessuni löndum, eink-
um Islandi, og að þeir séu jafnvel Iirædd-
ir um að missa markaði, er þeir haía
unnið, í hendur Islendinga.
Eg' geri því ráð fyrir, að skýrsla uni
lýsisframleiðslu og lvsissölu Norðmanna,
hin mörgu gögn dregin sainan i eina
heild, muni geta haft þýðingu fyrir stjórn-