Ægir - 01.02.1935, Blaðsíða 22

52
Æ G I R
tæki þetta. Menn skyldn ekki fordænia
nv veiðitæki eða veiðiaði’erðir, ])ótl ekki
<»angi allt að ósknni fyrst í stað. I3að
þarl' reynzln og læi tlcim við slík störf,
ekki síðnr en annað. Geta má þess, að
smábátar, sem voru að handfæraveiðum
á sömn slóðnm, öfluðn engu miður þar
sem dragnótin var dregin yfir, en ann-
arsstaðar. Skýtur þetta nokkuð skökku
við fullyrðingar ýmsra manna, um skað-
semi veiðitækis þessa.
Flateyringar eru yíirleitt mötfallnir
drganötabanni, og munu alls ekki hugsa
lil að fá Onundarfjörð friðaðan. Hins-
vegar har á góma á fundi þar i haust,
hvort liltækilegt myndi, að fá Fjörðinn
friðaðan fyrir utanjjlássbátum, og veit
ég ekki bvort þeirri hugmynd verður
frekar á lofti haldið.
Útvegur á Flateyri var svipaður á vetr-
arvertiðinni og undanfarin ár, en vor-
vertiðin ]>rást algerlega og var enn þá
lakari en í nærveiðistöðvunum. Togarinn
Hafstein er nú seldur lil Flatevrar, As-
geiri Guðnasyni og nokkrum mönnum i
íelagi með honum. Má því vænta mik-
illar atvinnuaukningar þar á þessu ári.
Dijrafjörður. Af Þingeyri gengu ísum-
ar .‘5 smáskip á færaveiðar, að vauda.
Þau hætlu í öndverðum ágúst, og ölluðu
minna en áður. Eftir það var ekki farið
lil fiskjar úr Dýrafirði, svo leljandi sé.
Jóliann .lónsson l’rá Hvammi, er nú
að hefja útgerð i Haukadal. ,Etlar hann
að gera þar úl 3 vélbáta í vetur og vor.
Eru þeir nú um það að byrja veiðar.
Fiskveiðar á vélbátum hafa ekki verið
slundaðar úr Dýraíirði á velrarvertíð
l'yr. Haukadalur var fyr verzlunar- og
útvegsþorp eigi lítið, en mörg síðari ár-
in heíir einungis verið farið þar til fiskj-
ar á smábátum á vorin.
Arnarfjörður. Voraflinn var þar ákaf-
lesa lélegur, eins og áður heíir verið
skýrl frá í Ægi og sumarróðrar vart
teljandi.
Eínugufubátarnir öiluðu mjög vel af
sild, svo sem skýrslur þær sýna. í hausl
var um líma mikið góður afli í Arnar-
firði og mundi hafa orðið góð haustver-
tíð, ef vcðrátta hefðí ekki ])agað fyrri
hlut bausls.
Eins og vænta má, eftir jafn langvinna
aílalregðu, á útgerðin i Arnartirði, smærri
sem stærri skip, mjög erfitt uppdráttar,
þó er tala fiskibáta svipuð og áður, en
o|)iiu bátunum fer heldur fækkandi.
Allinn i Arnarfirði er nú talinn um
370 smál. minui en árið áðnr. En í fyrra
lögðu sunnlenskir togarar upp 480 smá-
lestir fiskjar á Bíldudal. Er því hlutfalls-
lega infeiri aíli þar nú en 1933.
Tálknafjörður. Þar kom einnig atla-
hrota nokkur i október, en fáir bátar
voru þar að vciðum i baust. Aflal)rögð
voru að vauda mikið lietri í Tálknafirði
en í Arnarfirði í vor er leið.
Smábátaútvegurinn helst hinn sami í
Tálknaíirði og undanfarin ár. Útvegur-
inn á þar vitanlega erfitl uppdrállar, en
voraflinn liefir aldrei brugðist þar al-
gerlega svo sein í Arnaríirði.
I Palreksfjarðarkaupiúni, er útgerð opnu
vélbátanna að mestu úr sögunni. Stund-
uðu þar 3—4 bátar veiðar í vorogsum-
ar, einungis í ígripum. Tveir vélbátar
voru og á færaveiðum fram i lok júlí,
en öiluða illa. Togararnir tveir á Vatn-
evri eru nú aðallíftaug kauplúnsins, og
svo virðisl sem kauplúns])úar liafi selt
von sina á logarana nær að öllu leyti.
En þráll fyrir þá miklu atvinnuaukning,
sem þeir skapa, var rýr atvinna þar i
sumar, því fólki hefir tjölgað mjög ört i
kauplúninu. F]g gal þess i ársskýrslu
minni í lýrra, að varlnigavert væri að
hætta við smáhátaútveginn þarna, «8
bvggja alla von sina á störútgerðinni.