Ægir - 01.02.1935, Blaðsíða 12

12
Æ G I R
o<> íyr segir, og lieima á Fáskrúðsflrði
er verið að smíða þrjá vélbáta, er verða
nm 18 smálestir liver.
Stöðvarfjörður: 10 opnir vélbátar og
0 árabátar baf'a stimdað frá Stöðvarfirði
á árinu. Afli 78 smál. (84).
Djúpivogur: A velrarverlíðinni stunda
á Djúpavogi, 8 dekkaðir vélbátar; eiga
þeir allir heima á Norðfirði. Af' bátum,
sem lieima eiga á staðnum, stunduðu 7
opnir vélb. Alli á Djúpavogi er l!)ö sml.
(222). Samvinnufélag hefir verið stofnað
á Djúpavogi. Markmið þess er að kaujia
3 vélbáta al' svipaðri stærð og báta Sevð-
isfjarðarfélagsins og gera þá útfráDjúpa-
vogi.
Hornafjörður: Par eru á vertiðinni 12
bátar vfir 12 lesta og 11 undir 121esta.
AIli þeirra er 780 smál. (956). í haust
hefir lítillega verið byrjað á binni fvrir-
huguðu dýpkun á svo nefndu Heppu-
ræsi. Er það áhugamál þeirra, er veiði
stunda á Hornaflrði, að þetta verk megi
vel takasl, enda stórt skilvrði fyrir Horna-
I'jörð, sem útgerðarstöð.
Þegar lilið er yfir liðna árið í heild,
má það teljast viðburður í sögu útgerð-
arinnar á Austurlandi, hye viða hefir
komið fram áhugi um að auka veiði-
tækin. Þá má það og telja talsvert mark-
vert, hve mikið hefir verið flult út al'
ísuðum fiski frá Austfjörðum á árinu.
Seyðisfiröi, 14. jan. 1935.
Friðrik Steinsson.
Látraröst.
Slysin á sjönum hafa verið mjög lið,
það sem af er vetrarins, og íinnst okk-
ur, sem undirritum þessa grein, ekki úr
vegi að skýra fyrir sjófarendum, hvern-
ig er að fara yíir Látraröst á vetrardegi
og jafnvel á öðrum tímum ársins.
Við höfum kynnst Látraröst meir en
íleslir aðrir, sem um hana verða að
sækja af sjófarendum ogálítumþá skoð-
un mjög hætlulega, sem kemur fram
hjá mörgum sjómönnum, að umaðgcra
sé, að f'ara sem næst landi vfir röslina.
En enginn ætti að fara vfir luma, í vest-
an og norðanveðrum, grvnnra en I—5
sjómílur frá Rjargtöngum, en vanalega
fara skipin 2—3 sjómilur l'rá landi, en
þar nýtur straumurinn sín miklum mun
meir og er sjór þar úfnari og hættu-
meiri en dýpra.
Bátaleiðin er svo nálægt landi, að ekki
er viðlit fyrir stærri skip að fara hana,
en hún er örugg fyrir báta að eins. Við
gætum rakið mörg slvs, sem orðið lntfa
á Jiessu svæði, og hefur annar okkar
verið tiður áhorfandi að því, að skip
hafa farið of grunnt, (l'yrir ofan I sjö-
mílur l'rá Bjargtöngum) og hafa þau
fengið vonda sjóhnúta ytir sig, sem lial'a
gerl meiri og minni skaða, þótt skipin
haíi bjargasl, sem hefði mált fyrirtivggja,
ef skipin liefðu farið lengra undan landi
yfir röstina.
Við óskum að línur þessar mættu verða
lil þess, að sjömenn athuguðu hetur þetta
mál, þvi hér er um svo mikla hællu
aðræða; er það engum vafa undirorpiðog
er aðalorsökin hinn mikli straumur, sem
alltaf er úl með Látrabjargi, og sem veld-
ur brotsjóum, eflir að komið er úl l'yrir
Bjargið, en dregur úr, J>egar farið er
dýpra, l—5 sjómilur undan Bjargtöngum.
pt. Patreksl'irði, i íébrúar 1935.
Jón (iuðjónsson. (>f/m. Ólufsson.
Efni greinar þessarar, heíir undirrit-
aður senl fiskiritinu «Fishing News« til
athugunar, mætti það verða til þess, að
brezkir skipstjórar nylu góðs af þeim
ráðum, sem velhugsandi, revndii’ menn
gefa meðbræðrum sinum. Svb. Egilson.