Ægir - 01.07.1942, Blaðsíða 5

Æ G I R
171
„Vona ég, að sundlaug þessi megi
verða iil þess að glæða íþróttalífið liér
á staðnum, því það er skoðun mín, o.ð
sú æska, sem ekki hefur löngun til að
leika sér, fái seint lönqun til dáðríkra
starfa
Við afhendingu sundlaugarinnar flutti
Sveinn Gunnlaugsson skólastjóri vígslu-
ræðu, en Þórður Magnússon verzlunar-
maður þakkaði fyrir hönd íþróttafélags-
ins Grettis og Hjörtur Hjálmarsson odd-
viti fyrir iiönd Flateyrarhrepps. Síðan
fór fram sundsýning, og að henni lok-
inni var almenningi leyfður aðgangur að
lauginni.
Laugin er steinsteypt, 7x17 m, en
dýptin er frá 90 cm upp í 2 m. Kælivatni
írá frystihúsinu er hleyp.t í laugina, og
er vatnið í henni yfir 20° heitt. Auðvelt
er að skipta um vatn, því að laugin er
ekki nema 6 stundir að fyllast. Við háða
cnda laugarinnar eru pallar, og er i öðr-
'ini þeirra skýli, sem í er forstofa, húi\-
ingsklefar fyrir karla og konur, tveir
steypibaðsklefar og tvö salerni. Fyrir-
komulag allt á lauginni er hið haganleg-
asta. Áællað er, að laugin hafi kostað
hraðfrystihúsið um 20 þús. kr.
Talið er, að Jón Jónsson framkvæmd-
arstjóri iiafi átt hugmyndina að því að
nota kælivatnið á þann hátt, sem að
íraman er lýst, og jafnframt að koma
lauginni upp.
Hraðfrystihússtjórnin liefur, með því
að koma upp þessari laug og gefa hana
liinum fyrrnefndu aðilum, sýnt slíkt ör-
læti og slíkan stórhug, sem mörgum
mætti verða til eftirbreytni. Er hér um
slíkt framtak og menningarlegan þroska
að ræða, sem vert er að öll þjóðin viti
um.
Magnús Kristjánsson,
formaður í Bolungavík.
Magnús
Kristjánsson.
Yfirleitt er sjómönnum svo farið, að
þeir eru fáorðir um sig og' sín störf. Þótt
þeir sýni þráfaldlega í verki þá þolraun
og það dáðríki, sem vert er að halda á
lofti, finnst þeim flestum, sem þess sé
að engu getandi. Þessi dulúð þeirra á
sinn þátt í því, að margra þeirra er
aldrei getið á opinberum vettvangi, og
er þó sú öldin nú, að margt er ómerki-
legra tínt til, en frásagnir um þá menn,
er fram úr skara við framleiðslustörfin,
hvort heldur er til sjávar eða sveita.
Einn af þeim mönnum, sem í röska
þrjá tugi ára samfleytt hefur verið
virkur þátttakandi í framleiðslustörfun-
um í ©inni brimasömustu verstöð lands-
ins, er Magnús Kristjánsson formaður í
Bolungavík.
Magnús er borinn og barnfæddur Bol-
víkingur og hefur alla tíð dvalið í Vík-
inni. Barnungur l)yrjaði hann að stunda
sjó, og hefur hann eigi við önnur störf
fengizt um dagana svo teljandi sé. Hann
hóf formennsku 19 ára gamall og liefur
nú verið formaður samfleytt i 30 ár.
Allan þann tíma, sem Magnús hefur
verið formaður, hefur hann átt helm-