Ægir - 01.02.1974, Blaðsíða 11

Tilraunabáturinn, sem veiddi með
_ miðsævarvörpu.
£?• er náttúrlega ekki um annað að ræða en inn-
yrða aflann í vörpupokanum. Það væri máski
rira að háfa þá loðnu úr nót, sem ætti að fara til
annarrar vinnslu en bræðslu.
maðurinn að taka tillit til fjölmargra atriða,
svo sem hrygningarsvæða, árstíða, eggja og
lrfa, atriða, sem hafa áhrif á hve mikið lifir
seiðum, uppeldisstöðvanna, vaxtar og kyn-
Þroska, hvemig fiskurinn tekur til sín fæðuna,
vernig hann dreifir sér, ásóknar annarra
íska í stofninn og yfirleitt allra hinna mörgu
dauðaorsaka.
Sýnishom voru tekin og fryst og send til
1 fræöistofnunar til rannsóknar og þar ákveð-
mni aldur hinna ýmsu sýnishoma og þau síðan
okkuð eftir aldri og vaxtarhraðinn fundinn.
erstakur gaumur var gefinn að fjöldahlut-
a linu milli kynjanna og kynþroskaskeiðinu
°g síðan fæðuöfluninni.
Frumatriði vinnslunnar.
í því skyni að gera sér grein fyrir, hvemig
sem beztur árangur næðist í vinnslunni, var
fylgzt með loðnunni frá því hún var veidd og
þar til henni hafði verið pakkað í neytenda-
umbúðir. Mestum hluta loðnunnar var landað
innan tveggja klukkustunda frá því að hún
var veidd. Loðnunni var landað með háfi i
gáma og ísað í þá. Enda þótt loðnunni væri
landað mjög nýrri og óvelktri og í ekki meiri
en um það bil 5-6° á C. er ráðlegt að nota ís
og reyndar undir öllum kringumstæðum.
Áður en loðnunni var pakkað, var hún
greind í sundur og karlkynsloðnan skilin frá
kvenloðnunni. Tvær gerðir af flokkunarvélum
voru notaðar og var önnur tromma sem sner-
ist en hin samstæða af láréttum stöngum sem
hristust. Báðar þessar flokkunarvélar byggð-
ust á sömu grundvallaratriðum. Kvenloðnan
er smærri en karlloðnan og þess vegna er bilið
milli stanganna haft breytilegt og vex eftir
því sem nær dregur endanum. Kvenloðnan
fellur fyrst niður en karlloðnan færist áfram
í rásunum, fellur niður eftir stærð sinni mis-
langt frá enda rásanna. Um nokkrar skemmd-
ir var að ræða við flokkunina í báðum þessum
vélaeerðum, en þó mest þegar hrognin kreist-
ust úr loðnunni.
Þegar loðnan kemur úr flokkunarvélunum
er um margvíslega meðferð að ræða, eftir því,
hvernig á að vinna loðnuna. Ef um grófa
vinnslu er að ræða, er hverri loðnu raðað á
færiband Baadervélar og hausinn skorinn af
og loðnan slógdregin (ekki skorið á kviðinn).
Þegar loðnan aftur á móti á að leggjast niður
hausuð og slægð og svarta magahimnan jafn-
framt hreinsuð burt, er notuð Arencovél sænsk
að smíð. Við síðari niðurlagningaraðferðina er
loðnan mjög aðgengileg til neyzlu og neytand-
inn þarf lítið að tilreiða hana, áður en hann
neytir hennar.
Einnig var loðnan í þessum tilraunum bæði
flött (butterfly) og flökuð og sumt af flökuðu
loðnunni þá einnig roðflett. Þegar loðnan var
flött var tengt viðbótartæki við Baaderslóg-
dráttarvélina, sem fjarlægði hrygginn og
magahimnuna. Þegar loðnan var bæði flökuð
og roðflett var notuð Arencovélin. Þær vélar,
sem hér hafa verið nefndar vinna mjög hægt,
og ekki meira en um það bil 60 loðnur á mín-
útu. Ef loðnuvinnsla af þessu tagi á að verða
ÆGIR — 27