Ægir - 01.01.1982, Page 44

meiri 1977, 1979 og 1981, þegar klakið hefur verið
nokkuð mikið, en lélegu klakárin 1978 og 1980.
Lirfufjöldinn og hrygningarstofnstærðir.
Heildarmagn lirfa klakinna hvert ár, sem kemur
fram á töflu 1 er fundið með þvi að leggja magn
lirfa í fyrsta leiðangri í maí til grundvallar og bæta
við þvi magni, sem ætla má samkvæmt athugunum
síðast í maí og'í júnibyrjun, að klakist hafi út eftir
þann leiðangur.
Rannsóknir Norðmanna á Barentshafsloðnu og
Kanadamanna á loðnu við Nýfundnaland hafa
sýnt, að afföll í loðnuhrognum eru frekar lítil.
Athuganir á þorsk- og ýsuhrygningu árin
1976—1981, sem verið er að ljúka við að fullvinna
til birtingar, sýna, að afföll þorsk- og ýsuhrogna
frá hrygningu fram að klaki eru um 90% og ber því
saman við svipaðar norskar og enskar athuganir.
Lítil afföll í loðnuhrognum þýða því eftir því sem
næst verður komist ekki minna en 70% ef reiknað
er með ófrjóvguðum hrognum og afföllum við
klakið sjálft. Afföll hrogna eru sennilegast mjög
áþekk frá ári til árs nema einhver sérstök áföll
komi til, t.d. af völdum eldgosa og jökulhlaupa.
Um svoleiðis áföll er ekki vitað árin, sem athuganir
ná yfir.
Gjosæter og Monstad (1973) gerðu athuganir á
frjósemi Barentshafsloðnu. Hrognastærð íslensku
loðnunnar er svipuð og Barentshafsloðnunnar og
er því hægt að yfirfæra þessar athuganir með
nokkurri nákvæmni yfir á íslensku loðnuna.
Frjósemin miðast við lengd og samkvæmt þessum
athugunum hefur meðalhrognafjöldi einstakra
hrygna verið: 1977 — 8667 hrogn, 1978 — 8500,
1979 — 7733, 1980 — 7414 og 1981 — 8500 hrogn.
Á kg af hængum og hrygnum hefur hrognamagnið
einstök ár verið: 1977 — 196.531 hrogn, 1978 —
190.157, 1979 — 185.889, 1980— 197.261 og 1981
— 198.135 hrogn. Út frá þessum forsendum er
fjöldi hrygndra hrogna og hrygningarstofninn
fundinn út fyrir einstök ár eins og kemur fram á
töflu 1. Skekkjumörkin i afföllunum eru áætluð
20%.
Helstu niðurstöður.
Hrygningarstofnstærð áranna 1977—1980 er í
m.m.
32 — ÆGIR