Ægir - 01.08.1985, Blaðsíða 21

0 ugleiki í atvinnumálum
|e L U^°8ararnir sköpuðu stöðug-
fis'k3 ' Ve'^um °8 vinnslu botn-
e Sahtárið um kring. Togararnir
S-U a ^'r' eigu frystihúsanna, eða
^niu eigenda og frystihúsin. Afli
garanna er uppistaðan í hráefni
Sanna, og nær allur aflinn er
Unnin ífrystihúsunum.
hafÓtt to8araútgerðin á ísafirði
^ -§er>gið mjög vel, eru engar
vjii an'r uPPi um endurnýjun eða
0°otarskip ífbtann. Útgerðar-
sín nn ^,u®sa sor að halda skipum
eruUrn,' horfinu; eldri togararnir
nýkomnir úr stórri klössun
^|a a leiðinni í slíka meðferð.
fir '.r Sem hafa séð togarana ís-
u ' heimahöfn vita að þar er
fú’búnaður og allt viðhald til
I '^yodar. Ástand mála í ís-
Serr| Um s)ávarútvegi leyfir hvort
er nánast enga endurnýjun
nusem stendur.
ísf' rra hitteðfyrra var afli
lrsKu skuttogaranna þessi:
1984 1983
tonn tonn
Cubbjörg ........ 5.022.5 5.346
Páll Pálsson .... 4.465.1 4.196
Guðbjartur....... 3.671.8 3.087
Júlíus Geirmundss.. 3.424.1 4.160
Kvótakerfid óvinsælt
Kvótakerfið er óvinsælt meðal
togaraútgerðarmanna á ísafirði. I
fyrsta lagi var þorskur hærra hlut-
fall af afla vestfirskra skuttogara en
annarra og þar sem þorskafli var
mest skorinn niður, kom kvót-
inn hlutfal Islega verr við þá togara.
í annan stað virkar kvótakerfið
eða aflamarkið verr en skrapdaga-
kerfið (sem má þá kalla tegunda-
mark) við að jafna út aflatoppa til
dæmis á sumrin. Það hefur sýnt
sig nú undanfarin tvö sumur að
vinnslan hefur ekki undan þeim
afla sem á land berst og missir
þarafleiðandi af verðmætu hrá-
efni, og þjóðfélagið í heild tapar
mikilsverðum arði. Það eru fyrst
og fremst frystihúsin og verkafólk
í landi sem tapa á þessu, en sjó-
menn hafa fundið sér góða leið út
úr málinu með því að selja aflann
ísaðan í gáma á fiskmörkuðum í
Evrópu.
í þriðja lagi er það nefnt gegn
kvótanum að mjög erfitt er að
vinna sig upp innan marka hans.
Nú í ár var þó tekið upp sóknar-
mark fyrir þá sem slíkt vildu
reyna, en fáir hafa orðið til þess
ennþá. Þess í stað hafa aflahæstu
skipin reynt að kaupa sér viðbót-
arkvóta annárs staðar frá. Þannig
keypti Guðbjörgin eitt þúsund
tonna þorskkvóta umfram sinn
eigin í fyrra. Og útgerðin er enn á
höttunum eftir viðbót nú í ár.
Af öllu þessu telja útgerðar-
menn á ísafirði að skrapdaga-
kerfið sé þó illskárri kostur en
aflamarkið. Best og hagkvæmast
fyrir alla aðila væri náttúrulega ef
Vestfirðingar fengju að nýta þau
mið sem undan byggðum þeirra
eru og njóta þannig þeirrar einu
auðlindarsem mannlíf allt byggir
á vestra.
Heimildir: Sjómannaalmanak og
heimildarmenn á ísafirði: Kristján C.
Jóhannsson, Konráð Jakobsson, Jón
Páll Halldórsson og Guðmundur
Guðmundsson.
'(i e,r ^uðbjartsson (til hægri) og sonur hans Guðbjartur (til vinstri) skipta með sér
}lúrninni á Guðbjörgu. Hún hefur verið með aflahæstu togurum landsmanna
afaf^' ^er eru Þe'r febg^r ásamt skipverjum sínum að hlaða isfiski i gám. Þeir
„ ■ enSÍð gott verð fyrir gámafisk í sumar og settu nýverið sölumet í Grimsby er
s'Sldu með afla.
ÆGIR-441