Tímarit lögfræðinga - 01.10.1989, Síða 44

eðlilegra að úrskurða einfaldlega meira en lágmarksmeðlag á grund-
velli 1. mgr. 15. gr., enda er þar ætlast til að meðlagið skuli m.a.
ákvarðað með hliðsjón af þörfum barns. Þetta er að sjálfsögðu mun
einfaldara í framkvæmd þar sem viðbótarmeðlagið er ákveðið í eitt
skipti fyrir öll, í stað þess að þurfa að gera kröfu aftur og aftur á
grundvelli 19. gr. eftir því sem svarað er til útgjalda vegna veikind-
anna. Þessu fylgir þó sá ókostur að meðlag samkvæmt 1. mgr. 15. gr.
sem er umfram lágmarksmeðlag, fæst ekki greitt af Tryggingastofn-
un ríkisins. Hins vegar fást framlög samkvæmt 19. gr. greidd þaðan.
Áður hefur verið að því vikið að framfærslueyrir samkvæmt IV.
kafla bl. tilheyri barni. Ekki er víst að þetta gildi um framlög
samkvæmt 19. gr. Kemur þar tvennt til. I fyrsta lagi er ekki notað
orðið framfærslueyrir um framlög samkvæmt 19. gr. og í öðru lagi
væri slíkt óeðlilegt, þar sem oftast er um að ræða greiðslu reikninga
vegna útgjalda sem þegar hefur verið svarað til. Eftir því að dæma
virðist eðlilegt að líta svo á að þessi framlög tilheyri þeim sem til út-
gjaldanna hefur svarað.
5. FRAMLÖG I TENGSLUM VIÐ MEÐGÖNGU OG
BARNSBURÐ SAMKVÆMT V. KAFLA BL.
Þó að framlög þau sem mælt er fyrir um í V. kafla barnalaga séu
ekki beinlínis ætluð til framfærslu barna þykir rétt að víkja að þeim
hér, þar sem þau standa í nánum tengslum við meðlag og barnalíf-
eyri. Á þeim er þó sá reginmunur að framlög samkvæmt V. kafla bl.
tilheyra móður barns eða þeirri opinberu stofnun sem staðið hefur
straum af þeim útgjöldum sem þar er fjallað um, sbr. B. mgr. 27. gr. bl.
I V. kafla bl. er mælt fyrir um greiðslu barnsbui'ðarkostnaðar „o.fl.
greiðslur, er standa í tengslum við barnsburð og meðgöngu.", eins og
segir í fyrirsögn kaflans. Eftir því sem næst verður komist reynir
afar sjaldan á þessar heimildir og verður því farið fljótt yfir sögu.
5.1. Framlög samkvæmt 25. gr. bl.
Samkvæmt 1. mgr. 25. gr. getur valdsmaður (í Reykjavík yfirsaka-
dómari) úrskurðað föður barns til að greiða framfærslueyri með konu
samtals í þrjá mánuði fyrir og eftir fæðingu barns. Á ákvæði þetta
186