Ægir - 01.10.1997, Blaðsíða 12
Ari Þorsteinsson, framkvœmda-
stjóri Snœfells hf. segir að sú
staðreynd að fyrirtœkið er í dag orðið
á meðal þeirra átta stœrstu í sjávar-
útveginum á íslandi sé engin tilvilj-
un. Markvisst hafi verið unnið að
uppbyggingu sjávarútvegs hjá Kaup-
félagi Eyfirðinga undanfarin tvö og
hálft ár og nú sé komið að þeim
tímapunkti að fieiri eignaraðilar
komi að verkefninu með KEA. Nú
þegar sé vitað afáhuga aðila á að
taka þátt í áframhaldandi uppbygg-
ingu á sterku sjávarútvegsfyrirtœki
sem eigi rœtur í sem flestum þáttum
greinarinnar.
byrjun október en þar keypti Snæfell
fiskimjölsverksmiðju, nótaskip og
loðnukvóta og kom sér þar með fyrir í
mjöliðnaðinum en bætti auk þess
kvótastöðu í loðnu verulega því eftir
kaupin á fyrirtækið 2,33% heildar
loðnukvótans," segir Ari.
Hann segir að í sjávarútvegsupp-
byggingu KEA hafi lengi verið stefnt
að því að styrkja félagið enn frekar í
veiðum og vinnslu uppsjávarfisks en
Ari viðurkennir að skrefið hafi verið
stigið öllu fyrr en hann hafi áætlað.
Tækifærið hafi gefist í Sandgerði á
þessum tímapunkti og það hafi verið
gripið.
„í Sandgerði hefur lengi verið mjöl-
verksmiðja en Njörður hafði keypt
nýja verksmiðju sem átti eftir að reisa
og við stöndum núna frammi fyrir að
byggja hana upp og það
verður eitt af næstu verkefn-
um Snæfells," bætir Ari við.
-Þú segir að KEA hafi staðið á
krossgötum í upphafi árs
1995. Hvers vegna var valin
sú leið að hefja stórtæka
uppbyggingu á sjávarútvegs-
sviðinu?
„Það sem gerði heillandi að
halda áfram af krafti var að
KEA hafði náð miklum ár-
angri í bolfiskvinnslunni á Dalvík og í
Hrísey með smápakkningaframleiðslu.
Frystihúsin höfðu náð einna lengst ís-
lenskra fyrirtækja inn á smásölumark-
að í Evrópu og þetta verkefni vildi KEA
halda áfram með en það var jafnljóst
að einhæfnin væri of mikil til að
mæta áföllum sem alltaf eru til staðar í
sjávarútveginum," svarar Ari.
Stjórnskipulag Snæfells miðast við
að hver starfsstöð innan fyrirtækisins
nái hámarksárangri út frá sérhæfingu,
þ.e. að bitaframleiðslan verði sérhæf-
ing hússins á Dalvík, í Hrísey verði sér-
hæfð þekking í pökkun og fullvinnslu
sjávarafurða, síldar- og loðnuvinnsla
verði á Stöðvarfirði og rækjuvinnsla í
Ólafsvík. Á hverja einingu fyrir sig er
Ari Þorsteinsson, framkvœmdastjóri Snœ-
fells hf.
Ari Þorsteinsson, framkvœmdastjóri Snæfells hf:
Yfír tveggja ára
aðdragandi að stofnun
fyrirtækisins
„Aðdraganda að stofnun Snæfells
hf. má rekja tvö og hálft ár aftur í
tímann en þá ákvað KEA að auka
fjölbreytni í sínum rekstri á
sjávarútvegssviðinu," segir Ari í sam-
tali við Ægi en hann var áður for-
stöðumaður sjávarútvegssviðs KEA og
hefur borið hitann og þungann af
sjávarútvegsuppbyggingu félagsins.
„Kaupféiag Eyfirðinga var nánast
eingöngu í bolfiskvinnslu en þegar fór
að ganga illa í þeirri grein, þ.e. um ára-
mótin 1994-1995, var mótuð sú stefna
að víkka starfið út og leita leiða til að
dreifa áhættunni og hafa fleiri egg í
körfunni. Fyrsta skrefið var að KEA
keypti sig inn í rækjuvinnslu í Ólafs-
vík, sem nú er Snæfellingur, og síðan
þá hefur rækjuvinnslan þar verið
byggð enn frekar upp. Kveikjan að
samstarfinu við Gunnarstind á
Stöðvarfirði var að KEA átti þrjá
síldarkvóta sem félagið vildi nýta
betur í samstarfi við aðra aðila. Ur
varð að KEA keypti sig inn í
Gunnarstind með það fyrir augum að
byggja upp síldar- og loðnuvinnslu og
það hefur verið gert mjög mynduglega
og varið töluverðum fjármunum til
uppbyggingar á Stöðvarfirði, líkt og í
Ólafsvík.
Síðan var ráðist í endurskipulagn-
inguna á bolfiskvinnslunni á Dalvík
og í Hrísey í sumar og nýjasta skrefið
var svo stigið með kaupum á
fyrirtækinu Nirði í Sandgerði nú í
12 ÆG,IR