Ægir - 01.10.1997, Blaðsíða 31

SAMLEIÐ MEÐ ÍSLENSKUM SJÁVARÚTVEGI
Einbeitum okkur
að útflutningi
segir Guðni Þórðarson,
framkvœmdastjóri Borgarplasts hf.
T Tið settum okkur það
V markmið í kringum
1991 að ná yfir 50 pró-
setit af innanlandsmark-
aði í fiskikerunum og að
selja fyrir 100 milljónir
til útlanda. Fyrra tak-
markinu náðum við
1995, fórum hœst t um
60%, og yfir 100 millj-
óna múrinn fórum við
fyrst 1996. Með nýrri
vélasamstœðu getum
við nú framleitt fyrir
um milljarð á ári, þrefalt
meira en áður, og höfunt sett stefn-
una á að koma sölunni upp undir
það árið 2002. Við höfum verið með
gífurlega veltuaukningu á milli ára
og þess vegna finnst okkur þetta
tnarkmið alls ekki óraunhœft," segir
Guðiti Þórðarson, framkvœmdastjóri
Borgarplasts hf. á Seltjarnarnesi.
Reiktta tná itteð að velta fyrirtcekisins
á þessu ári verði í kringum 400 ntillj-
ónir.
Borgarplast er með tvær verksmiðj-
ur, aðra á Seltjarnarnesi og hina í
Borgarnesi. Á Nesinu hefur fyrirtækið
framleitt fiskiker síðan 1983 og eru
þau aðall fyrirtækisins í dag. Guðni
segir fyrirtækið vera í harðri sam-
keppni við Sæplast. Ekki sé langt síðan
það hafi einungis haft um 25% af
markaðnum hér heima en eftir að
Borgarplast fékk ISO-9001 gæðavottun
1993 hafi salan legið upp á við. Hann
segir að í dag skipti þau með sér inn-
anlandsmarkaðnum. Vart sé við því að
búast að fyrirtækið bæti miklu við sig
hér heima og því sé nú aukin áhersla
lögð á útflutning, sérstaklega til
spænskumælandi landa, í Evrópu og
Suður- og Mið-Ameríku. Verksmiðjan
á Seltjarnarnesi flytur út um 60 pró-
sent af framleiðslu sinni.
„Við náum sjálfir í okkar viðskipta-
vini og gerum það með þrennum
hætti. í fyrsta lagi með beinum sölu-
aðgerðum þar sem sölumenn ferðast
um heiminn. Sumir þeirra eru þrjá til
fjóra mánuði á ári á ferðalögum er-
lendis. í öðru lagi tökum við þátt í
sýningum sem líklega verða um átta á
þessu ári. Loks náum við einhverju
með auglýsingum. Sölumennska bygg-
ir að lang mestu leyti á beinu sam-
bandi sölumanns og viðskiptavinar og
því kemur mest út úr beinu sölunni,"
segir Guðni og bætir við að á meðan
veltan hafi ekki náð a.m.k. 700-800
milljónum sé ekki grundvöllur fyrir
því að opna verksmiðju og hefja fram-
leiðslu erlendis. Fyrirtæki með minni
veltu séu einfaldlega of veikburða til
slíkra aðgerða.
Auk fiskikeranna hefur Borgarplast
framleitt vörubretti fyrir matvælaiðn-
aðinn, rotþrær, fráveitubrunna í götur,
olíuskiljur og ýmislegt fleira. í Borgar-
nesi byrjaði fyrirtækið í einangrun-
arplastinu 1971 og framleiðir það enn
þann dag í dag og að auki frauðplast-
kassa sem notaðir eru undir fisk sem
fluttur er út með flugvélum. Um 50
manns vinna hjá fyrirtækinu.
Aðspurður um helstu breytingar
segist Guðni ekki sjá fram á neina
kúvendingu í einu eða neinu. Hann
segir að nú sé unnið að því að reyna
að stækka markaðinn með því að
herja með kerin á kjötmarkaðinn í
Evrópu.
„Við þurftum að hanna sérstök
endurvinnanleg ker fyrir kjötmarkað-
inn því þar gera menn aðrar kröfur en
í fiskinum. Endurvinnanleg ker þurfa
að vera úr sama efninu í gegn. Hin
hefðbundnu ker eru úr tveimur efn-
um, ytra byrðið úr Polyethylene og
einagrunin úr Polyurethane. Endur-
vinnanleg ker hafa 70 til 80 prósent
meiri burðargetu en hin kerin og
framtíðin er að einhverju leyti í
þeim," segir Guðni. Hann segir að hin
detti þó áreiðanlega ekki út því þau
hafi meiri einangrun og því sé betra
að geyma fisk í þeim í löndum þar
sem loftslag er heitara. Ókostinn við
nýju kerin segir Guðni vera að þau séu
dýrari.
„Kosturinn við íslenska sjávarútveg-
inn er að með honum er gott að vinna
þróunarstarf. Menn eru mjög opnir
fyrir nýjungum og taka þeim opnum
örumum sýnist þeim þær skila ein-
hverju. Menn sáu strax kostina við
kerin. Þróun þessara mála hefur verið
með þeim hætti að fyrst komu stíurn-
ar, þá trékassarnir, þar á eftir plastkass-
ar og loks kerin. Allt þetta fyrsttalda
þurftu menn að vinna með höndun-
um en með plastkerunum tekur vélin
við af mannshöndinni. Það þarf ekki
að fara mörgum orðum um kosti
þess," segir Guðni Þórðarson.
ÆGillR 31