Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1941, Qupperneq 10

8
komið, en vér lifum í þeirri von, að framtíðin beri full-
komnunina i skauti sínu eða eins og letrað er yfir dyrum
erlends skóla:
præsens imperfectum
perfectum futurum.
En yður, ungu stúdentar, er nú lcggið út á námsbrautina og
njótið margs konar lilunninda og meiri en allir þeir stúdent-
ar, er á nndan yður iiafa gengið á voru landi, bið ég að minn-
ast þess, á þessum örlagaríku tímum, að á yður hvílir nú
meiri ábyrgð en nokkru sinni áður. Þjóð vor getur því að-
eins vænzt þess að öðlast sjálfstæði sitt aftur, að vér séum
allir samtaka um að gæta sóma landsins og standa saman
um að vernda þá menningu, er þúsund ára barátta þjóðar-
innar hefur skapað. Vér eigum að minnast þess, að vér erum
af göfugu bergi brotnir, eigum eina af fegurstu og' merkileg-
ustu tungum í heimi og höfum skapað bókmenntir, er skipa
oss sæti meðal öndvegisþjóða heims. Þjóðarmetnaður vor á
að kenna oss að bera böfuðið hátt og horfa fránum augum
til framtiðarinnar og þola hvergi ranglæti né yfirtroðslur,
hvaðan sem þær koma. Orð skálda vorra, er sungið hafa um
hugsjónir frelsisins á siðastliðnum 100 árum, eru ekki draum-
órar fárra manna:
Frelsi, — vor eflandi, yngjandi von,
sem ísland skal reisa og skipa því vörð
er fjöregg vort og frumskilyrði alls lífs, allra veraldlegra og
andlegra gæða. Þjóð vor kallar á yður og á alla æskumenn
landsins að skipa yður í fylkingu þeirra manna, sem eru
reiðubúnir að berjast fyrir þessa bugsjón og að helga allt
sitt líf þeirri baráttu. Ég geri þá kröfu til yðar, að öll fram-
koma yðar sé mótuð af hugsuninni um sæmd þjóðarinnar,
sóma liáskólans og virðingu sjálfs yðar. Með þessum orðum
býð ég yður velkomna til náms og tek af yður þau loforð,
að ])ér virðið lög og reglur háskólans.
Þá hlutti próf. Ólafur Lárusson erindi: Straumhvörf i fjár-
munaréttinum.