Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1941, Qupperneq 44

42
II. í II. borgararétti: Hverju máli skiptir lilvist aðalskuld-
ar um gildi ábyrgðar?
III. I refsirétti: Skýrið 41. gr. heguingarlagaima frá 1869.
IV. í stjórnlagafræði: Lýsið reglum stjórnarskrárinnar um
bráðabirgðalög.
V. I réttarfari: Hverjar eru verkanir kyrrsetningar á fjár-
munum?
Munnlega prófið fór fram 17., 19., 20. og 21. maí.
II. Síðari hluti embættisprófs.
Undir prófið gekk Eirikur Pálsson.
Verkefni í skriflega prófinu voru þessi:
í II. borgararétti (þ. e. kröfu- og hlutarétti), refsirétti og
réttarfari bin sömu sem í skriflegu embættisprófi í maí-
mánuði.
Raunhæft verkefni: A, starfsmaður i verzlun, fæddur 1.
janúar 1915, pantar 1. des. 1935 búsgögn lijá húsgagnasal-
anum B, og skulu þau aflient eftir 2 mánuði. Segir B, þegar
pöntunin er gerð, að húsgögnin muni kosta ca. 2000 krónur.
Húsgögnin eru ekki fullsmíðuð og afhent fvr en 15. febr.
1936, þrátt fyrir kröfu A um að fá þau 1. febr., samkvæmt
hinu upphaflega loforði. Við afhending húsgagnanna áskilur
B sér i votta viðurvist eignarrétt að þeim, unz verð þeirra sé
að fullu greitt. A tekur við þeim atlmgasemdalaust. Um
næstu mánaðamót fær A reikning frá B fyrir búsgögnunum
að upphæð kr. 2500.00, en neitar að greiða hann. B höfðar
þá mál gegn A fyrir bæjarþingi. A krefst frávísunar, þar
sem málið hevri undir sjó- og verzlunardóm. Til vara krefst
hann sýknu að öllu eða nokkru leyti og ber fyrir sig, að hann
hafi verið ófjárráða, þegar pöntunin var gerð, að honum hafi
verið lofað húsgögnunum fvrir kr. 2000.00 og að verulegur
dráttur hafi orðið á afhendingunni.
Aður en dómur gengur i málinu lætur C, sem á 1500 króna
dómkröfu á hendur A, gera fjárnám fyrir henni í húsgögn-
unum, sem enn eru í vörzlum A.
Ilvernig er réttarstaða A, B og C livers gagnvart öðrum?