Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1941, Síða 49

47
Æviágrip dr. phil. Frank le Sage de Fontenay.
Ég Frank le Sage de Fontenay er fæddur 24. september 1880 á
Unnerupgaard hjá Helsinge á Sjálandi. Foreldrar mínir voru Frederik
Edvard le Sage de Fontenay óðalsbóndi (1847—1911) og kona hans
Marie Sophie Jensen (1856—1937). Ég tók stúdentspróf frá lærða skól-
anum i Frederiksborg á Sjálandi 1899, og fékk ég þá þegar Garðstyrk
og Garðvist, sem ég héit til 1903, og hafði það mikla þýðingu fyrir
mig, eins og síðar verður á vikið. Árið 1906 lauk ég prófi sem cand. mag.
í sögu við háskólann í Kaupmannahöfn, og var síðan starfsmaður við
Konunglega bókasafnið þar 1906—1907. Eftir það stundaði ég kennslu
við ýmsa skóla í Kaupmannahöfn, unz ég 1909 var skipaður undir-
skjaiavörður í utanríkisráðuneytinu, en þar var ég skipaður skjala-
vörður 1914. Arið 1924 var ég skipaður sendiherra Danmerkur á ís-
iandi, og i þeirri stöðu er ég enn. Hinn 7. desember 1927 gekk ég að
eiga Guðrúnu Sigriði Eiríksdóttur (f. í Reykjavík 6. júlí 1903), dóttur
hjónanna Eiríks Bjarnasonar járnsmiðs í Reykjavik (f. 1866) og Guð-
rúnar Heigadóttur (f. 1878); er hann ættaður veslan af Fjörðum, en
hún er af Þerneyjarætt, sem er kunn hér syðra. Á árunum 1917—1922
var ég-formaður fyrir Historisk Samfund, og 1919—1924 var ég í stjórn
í Historisk Forening. Árið 1917 sæmdi konungur mig riddarakrossi
Dannebrogsorðunnar, 1923 heiðursmerki Dannebrogsmanna, 1930 stór-
krossi Fálkaorðunnar og 1931 stórriddarakrossi Dannebrogsorðunnar
af öðrum flokki; auk þess hefi ég verið sæmdur nokkrum eriendum
heiðursmerkjum. Loks sæmdi Háskóli íslands mig 24. september 1940
nafnbótinni doctor philosophiae honoris causa.
Þegar á stúdentsárum mínum fór ég að fást við sögu og menningu
Austurlanda og lagði sérstaklega stund á arabísku, sem ég nam undir
iiandleiðslu J. Östrups prófessors. Síðan hefi ég samið allmörg rit um
þessa fræðigrein, sem ekki er stunduð neitt að ráði í Danmörku, ásamt
mörgum tímaritsgreinum, og visast um rit þessi og greinar í skrá þá
um ritverk mín, sem birtist hér á eftir. Ég hefi og ritað nokkuð um
þetta efni á íslenzku, meðal annars í „Skírni“, og reynt að gera saman-
burð á lundarfari og iífsvenjum liinna fornu islenzku höfðingja og
Bedúínahöfðingjanna. Þá flutti ég veturinn 1939—1940 fyrirlestraflokk
í Háskóla íslands um uppruna og áhrif Múhameðslrúar, og notaði fyrir-
lestrana síðan sem uppistöðu í bók á íslenzku um sama efni, en miklu
víðtækari, og birtist iiún 1940 (sbr. skrána um ritverk mín).
Meðan ég var skjalavörður utanríkismálaráðuneytisins, hóf ég á
vegum þess útgáfu með nútíma sniði á nýrri utanríkissamningum
Danmerkur, og nokkrum árum síðar samdi ég, að undirlagi þess, sögu