Dýraverndarinn - 15.03.1915, Blaðsíða 11

D Ý R AV ERNÐARINN
7
um lcoll, en virtust ekki rífa liann meö neinni grimd; hættu
brátt ofsókninni og héldu heim.
En flóttanum var haldiö áfram, þó ekki eins hratt og átSur.
Piltarnir stóöu enn á hlaðinu og horföu á eftir rakkanum. Lík-
lega hefur einhver óþægileg tilfinning gert vart viö sig í
brjósti aðstoðarmanns Steina; hann sagði eins og við sjálfan
sig þar sem hann starði á eftir hundinum: „Skyldi ekki snæris-
skrattinn geta slitnað.“ Steini skildi hvað hann fór, og sagði
um leið og hánn gekk í bæinn til að vitja matar síns: „Eg
held hann megi halda“ — og var hinn rólegasti.
Og snærisspottinn hélt. Rakkinn kom hvergi til bæjar;
hann stal ekki oftar; hann fanst dauður milli bæja um vorið
og hrossleggurinn hjá honum. Snærisspottinn hafði haldið
eins lengi og þurfti.
SVANURINN FRIÐAÐUR.
Margan mann hefur svanahljónmrinn hrifið, og fegurð þessa
yndislega fugls. Börnin fagna konm hans á vorin og gleðjast
af söng lians á tjörnunum. Ferðamaðurinn veröur hugfanginn
af „svanasöng á heiði“ ; hvílík hressing og hugarlyfting i þögn-
inni og einverunni. Skáldin yrkja honum lofdrápur. Öllum kem-
ur sanian um aö tigni fuglinn hvíti veki ljúfan unað og gleði
hvar sem liann kemur og lætur heyra „svanasönginn“.
í sumum sveitum hefur hann lengi átt friðland; orpið í
sama tjarnarhólmanum ár eftir ár; lifað í friði með afkvæmi
sin alt sumariö og komið aftur næsta vor. Hann hefur sjálfur
notið sveitasælunnar í fullum mæli, og hann hefur aukið á
sveitasælu mannanna. Þeir mundu sakna hans eins og góðs
vinar, ef hann kæmi ekki aftur.
En svo eru aðrar sveitir, sem honum hefur aldrei verið vært
í. Síst i sjávarsveitum og við kaupstaöi. Hann verður að hafast
við að vetrinum við sjávarsíðuna, en reynir að halda sig svo
fjarri mannabygð sem hann getur. Hann þjáist ekki af kaup-
staðasótt, eins og fjöldi manna.
Einn tók sig ekki alls fyrir löngu út úr, kom sem gestur
á Tjörnina við Reykjavík. En hann var ekki lengi' í þeirri
paradis. Hann lifði ekki daginn. Skyttan var hittin og riffillinn
góður. Þessi tigni gestur borgarinnar var skotinn á löngu færi.