Dýraverndarinn - 15.09.1916, Síða 12

76
DÝRAVERNDARINN
EtSa þá kýrin mjólkar ekki hálfa nyt, af þvi hana vantar
gott fóöur.
Hænsnin verpa ekki nema lítinn tíma árs, af því þau hafa.
köld og ill húsakynni og ónóga fæSu.
Kötturinn stelur öllu steini léttara af því hann er svo hungr-
aSur.
Hundurinn fer í flakk og á flæking af því hann höndlast
ekki á heimilinu fyrir sulti, og svona má lengi telja. Alt þetta
þurfa menn aö sjá að er fyrst og fremst fjárhagslegt tjón og~
svo ekki síSur skammarlegt. ASalmeiniS er aS fullorSna fólkiö
vantar þá rótgrónu hugsun, sem á aS vera samvaxin þvi dags
daglega, aS sýna þaS bæSi í orSi og verki aS þaS sé dýra-I
vinir, því ef fullorSna fólkiS léti slíkt fordæmi sjást til sín, þá
innrættist sama góSa og göfuga tilfinningn hjá bömunum.
Foreldarar eiga aS taka hart á allri óknytti barna, sem þau
kunna aS hafa frammi viS skepnurnar — ekki síSur en þótt
þau sýndu þaS mönnum.
Kennarar þurfa aS vera dýravinir — þaS er stórt atriSi, sem
fræSslunefndir eiga aS láta til sín taka, því ef börnunum þykir
vænt um kennarann sinn, þá er þaS vissa aS þau láta sér þaí>
aS kenningu verSa, sem hann hefur fyrir þeim.
J ó h. Ö g m. O d d s s o n.
SITT AF HVERJU
EFTIR JÓHANN ÖGMUND ODDSSON
Margir Rvíkingar munu kannast viS hann „Bleik í Bakari-
inu“, sem dróst áfram horaSur, úfinn og ósællegur, en sem
nú er orSinn á stuttum tíma feitur eins og selur og strikinn
sem köttur; fáir munu þekkja hann fyrir sama Bleik.
HvaS hefur gert þessi snöggu umskifti?
ÞaS er hirSan og umhugsunin. Ekki fær hann meira aS éta
en hann fékk áSur, því þaS fékk hann æfinlega nóg. Nú er
honum kembt á hverjum degi og passaö upp á aS maturinn
fari ekki í skarniS. ÞaS gerir mismuninn. Hann fékk húsbónda-
skifti fyrir slcömmu. Og þótt Stjáni keyri stundum full-