Dýraverndarinn


Dýraverndarinn - 15.07.1917, Síða 10

Dýraverndarinn - 15.07.1917, Síða 10
58 DÝRAVERNDARINN En ekkert af þessu virSist duga; á hverju ári veröur ein- hver hugsunarlaus unglingurinn til þess aö hryggja og særa þessa meinlausu og varnarlausu smælingja, sem ættu aö vera öllum, ungum og gömlum, til yndis og gleöi, og sem öllum ætti aö vera ánægja aö friöa og vernda. Þaö er ekki ýkja-oft, sem kaupstaöabörn hafa tækifæri til að gera sig seka í þessu ódæöi; en þá sjaldan tækifærið býðst, er þaö, því miður, ekki látiö ónotaö. Skemst á aö minnast; um daginn leituöu tveir þúfutitlingar sér skjóls til hreiöurgerðar í einum túnblettinum í Reykjavík. Þeir fengu báðir friö til þess að smíöa bústaðinn, og þeir urðu hvorugur var viö neinn óvin, meðan þeir voru aö verpa; lífið lék í lyndi, af því aö enginn vissi af þeirn þarna. Svo fann drengur í næsta húsi bæöi hreiðrin. Hann átti góðan pabba, og góöa mömmu, sem höfðu gert honum skilj- anlegt, hve ljótt er aö angra saklausar skepnur. Hann haföi svo mikiö yndi af fuglunum, að hann hlakkði til að komast á fætur á hverjum morgni til aö gægjast álengdar, svo að fuglarnir yröu ])ess sem minst varir, inn til þeirra. En fuglarnir urðu hans varir; þeir sáu lika, aö hér var ekkert aö óttast. Drengurinn kom l)ara augnablik og hvarf þegar aftur; litlu mæðurnar höföu séð hann svo oft, aö þeim brá ekkert við, þó aö honum l)rygöi snöggvast fyrir. Svona gekk um stund, og eftirvænting mæðranna óx; þær fundu á sér, aö lífsafkvæmin voru aö eins ókomin. Þá mundi byrja skemtilegasti tíminn, umönnunin fyrir ungunum meö öllum búsaðdráttunum og mötun unganna. En sá tími kom aldrei. Hgsunarlaus drengur haföi fundiö hreiöriö; hann vildi aö líkindum ekki gera neitt mein, hafði ef til vill ekki ásett sér aö drepa fuglinn eða ræna hann eggj- unum. En hann langaði til aö veiða liann. Hann læddist aö hreiörinu og reyndi aö ná í fuglinn meö því að bregða húfunni sinni fyrir innganginn til hreiðursins. Þaö mishepnaöist; fugl- inn smaug út og hvarf út í bláinn. Þess þarf ekki að geta, aö hann vitjaði hreiöursins ekki aftur. Nú ætla eg þeim börnum, sem ])etta lesa, eða þessa sögu

x

Dýraverndarinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dýraverndarinn
https://timarit.is/publication/598

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.