Dýraverndarinn - 01.11.1973, Side 10

Olympíuleikar
dýranna
Á síðustu Ólympíuleikum í Þýzka-
landi mættu margar stjörnur úr
heimi íþróttanna til leiks.
Þar voru slegin gömul heims-
og Óiympíumet og frammistaða
margra vakti að vonum heimsat-
hygli.
Við skulum nú gefa hug-
myndafluginu lítið eitt lausan
tauminn, hugsa okkur, að dýrin
ættu þess kost að mæta á Ólym-
píuieikum og þreyta keppni sín í
milli. Reynt verður að gefa inn-
sýn í hæfileika þeirra, án þess að
ábyrgjast neina sérstaka augna-
biiks nákvæmni í þeim efnum.
Ef við hefjum leikinn með
spendýrunum, getum við með
nokkru öryggi veðjað nokkrum
gullskildingum á fótfráasta land-
dýr jarðarinnar, hlébarðann, sem
einnig er nefndur veiðihlébarð-
inn, en hann var um margra alda
skeið þjálfaður til veiða hjá ind-
verskum furstum og höfðingjum.
Leggi hlébarðinn sig allan
fram nær hann 120 km hraða á
klukkustund. Það samsvarar 100
metrum á 3 sekúndum! Um silf-
urverðlaunin verður óefað hörð
keppni milli antílópa, geitna og
gasella. Margar tegundir þeirra
geta náð yfir 100 km hraða á
klukkustund, ekki sízt hinar litlu
íturvöxnu og fjaðurmögnuðu gas-
cllur. - Eflaust mundu þær ná
mestri hylli áhorfendaskarans og
aðdáun.
Það er ekki út í bláinn að þess-
um fegurstu dýrum eyðimerkur-
innar er sungið lof og prís í kvæð-
um austurlenzkra skálda, og enn
þann dag í dag syngja arabískir
götusöngvarar um hraðhlaup og
yndisleik gaselunnar. Skáldin líkja
augum hennar við hvarmaljós
sinnar heittelskuðu. Ættum við
ekki að verða sammála um að
gasellan hljóti „silfrið“?
Þá er það þolhlaupið. - Þar
kæmi helzt til álita norðuramer-
íski geithafurinn, - hraðasti
hlaupari, sem væntanlegur hand-
hafi gullsins í þoli. Hann þýtur
sem stormsveipur yfir óravíðáttur
sléttanna, hæðir og fjalatinda með
slíkum hraða, að fætur eygjast
sem rimlar í hjóli, og í úthaldi á
hann engan sinn líka, en þrátt fyr-
ir þetta mun hlaupagikkur cins
og strúturinn koma fyllilega til
greina, þegar um þolhlaup er að
ræða.
Strúturinn hefur geysikröftug-
ar hlaupalappir og þeysist fram
úr veðhlaupahestum og hundum.
Karldýrið, sem er um 2V2 metri
á hæð, tekur auðveldlega 4 metra
í skrefi. - Það munar um það! -
Þá skyldi ekki gleymast að minn-
ast á kengúruna í Ástralíu, sem
heldur hraða á við fótfráasta
hjört tímum saman.
Þótt undarlegt megi virðast
mun fíllinn vekja töluverða at-
hygli áhorfenda. Finnski hlaupa-
kóngurinn Nurmi setti á sínum
tíma heimsmet í að lilaupa 19210
metra á klukkustund, en fíllinn
brokkar auðveldlega 20 km á
sama tíma.
Þá gcta Norðmenn kinnroða-
laust sent konung *skógarins -
elginn, í þolJilaupið. - Arabar
munu einnig senda sinn fótfráa
og göfuga hest til leikanna, en
þeir halda því fram, að hann hafi
vcrið skapaður úr sunnanbJænum.
Fuglum verður að skipa í sér-
flokk. Þá verður ábyggilega um
geysispennandi keppni að ræða,
einfaldlega vegna þess, að lærð-
ustu fuglafræðingar og grúskarar
geta engan veginn bent á hrað-
fleygast fuglinn og þar er heims-
metið hvergi skráð, - eða í öllu
falli ekki viðurkennt. Þó mun
svalan mega teJjast til valsins í
flughraða.
Talið er að indverska turn-
svaJan nái allt að 300 km hraða á
klst., en það eru um 100 metrar
á sekúndu, með ræsingu, - þetta
er næstum ótrúlegt. Ég hef séð á
prenti, að örninn eigi viðurkennd-
an hraða um 200 km á ldst.
Franskur flugmaður gefur gert
tilraunir með að ná flughraða
nokkurra fugiategunda. Hann
mældi hraða villigæsanna 88 km
á klst. og vilJianda 94 km. Eitt
sinn elti hann hræfugl þar tiJ
hann náði 176 km liraða á klst,
þá gafst fuglinn upp, steypti sér
niður og beygði af.
Sennilega kemur hann til
greina í keppni. Þá skyldi engum
10
DÝRAVERNDARINN