Dýraverndarinn - 01.11.1973, Page 7

Bréfum svarað
Eins og tekið var fram í síðasta
blaði verður þeim bréfum og fyr-
irspurnum er berast til Dýra-
verndarans -svarað í sérstökum
bætti í bJaðinu. Lesendur eru
hvattir til að senda blaðinu bréf,
bæði ef þá vantar einhverjar upp-
lýsingar um dýr og eins ef þeir
vilja koma einhverju efni eða
skoðunum á framfæri.
Hvolpurinn okkar vill naga
alla -skapaða hluti. Ekkert er ó-
hult fyrir honum, hvorki stólfæt-
ur, skór, leikföng eða neitt ann-
uð. Hvað á ég að gera? - Rúna.
Svar:
Þetta títnabil gengur yfir bjá
bvolpinum. Allir heimilismeðlim-
lr verða að taka böndum saman
urn að láta ekkert dýrmcett liggja
a glámbekk. Hafa verður vak-
andi auga með bvolpinum þegar
hann er vakandi og sussa ákveð-
lð á hann, ef bann gerir sig lík-
legan til að bíta í hina forboðnu
bluti. Þá er líka ómissandi að
hafa leggbein lír stórgrip, eða
gerfibein, sem hafa fengizt bér,
Vlð hendina og láta hvutta fá það
1 staðinn.
*
Við fengum okkur kettling í
Vor, en nú er ég hrædd um að
DVRAVERNDARINN
hann sé með spóluorm. Þarf ég
að láta lóga honum? - S. H.
Svar:
Öllutn köttum ætti að gefa
tneðal við spólortnutn þegar þeir
eru sex tnánaða. Auðvitað er
engin ástæða til að lóga kettl-
ingnum. Talaðu bara við dýra-
lækni, hann tnun láta kettlinginn
fá spóluortnalyf.
*
Ég á stóran og fallegan fress-
kött. Hann er vanur að vera mik-
ið úti, en nú þurfum við að flytja
og ég er svo hrædd um að hann
týnist. — Sigrún.
Svar:
Hið almenna álit er það að
hundurinn sé háður tnanninum,
en kötturinn staðnum. Þetta pass-
ar nú ekki alltaf. Fyrstu dagana
á nýja staðnum er sjálfsagt að
loka köttinn inni og lofa honutn
að kynnast umhverfinu í gegnutn
gluggann. Þegar hann fer að fara
út, þarf að fylgjast vel ttteð hon-
utn í fyrstu svo að hann fari ekki
of langt. Þannig mun hann srnátt
og smátt læra að þekkja umhverf-
ið. Einnig er ráðlegt að láta
gelda köttinn; hann heldur sig þá
tneira heima við. Og svo siðast
en ekki sízt: Það er nauðsynlegt
að ttierkja köttinn. Það á ekki
aðeins við um ketti sem flytja bú-
ferlutn, heldur ALLA heimilis-
ketti, setn fara út. Það tná aðeins
nota sérstakar kattahálsólar, alls
ekki silkiborða, eða venjulega ól.
A ólina þarf svo að festa plötu
tneð ágröfnu sitnanúeri eigand-
ans.
-K
Við höfum átt ondulatakerl-
ingu í þrjú ár áður en við keypt-
um karl handa henni. En kerling-
in er bara svo vond við karlinn
og goggar látlaust í hann, ef hann
vogar sér nálægt henni. Munu
þau venjast hvort öðru með tím-
anum, eða þurfum við að skila
karlinum? - Ási og Helga.
Svar:
Það er eins með fugla og fólk,
þeitn líkar ekki alltaf fyrsti bið-
illinn. Ef ófr'tðurinn heldur áfratn
skiduð þið tala við manninn, sent
seldi ykkur karlinn. Ef til vill er
hann fáanlegur lil að skipta á
öðrutn, og þá skiduð þið vita
hvort það gengur ekki betur.
+
Að gefnu tilefni viljum við á-
minna fólk að hafa samband við
dýralækni, ef dýrin þeirra slasast
eða verða veik. Gerum þá skoð-
un útlæga úr okkar þjóðfélagi að
veikt dýr sé sama og dautt dýr,
og ekkert eigi að gera við lasna
skepnu, hvort sem hún er til nytja
hjá bóndanum eða tii ánægju á
borgarheimilinu, annað en að
skjóta hana.
7