Heimir : söngmálablað - 01.01.1937, Blaðsíða 41

Edward Grieg 35
11 einsöngslög við kvæði eftir liann, og eru þekktust:
„Prinsessan", „Jeg giver mit Digt lil Vaaren“ og ekki
sísl „Dcl förste Möde“, eitthvert heilsteyptasta lagið
eftir hann; þar fer saman vorið í náttúrunni og vorið
í hjörlimmn. Ur „Arnljóti Gcllin“ er fvrsta kórverk
Griegs: „Fyrir framan klausturhliðið“ (tileinkað Franz
Liszt). Lagið er samið fyrir einsöng, kór og liljómsveil.
Ivarlakórslagið „Landkjenning“ lýsir komu Ólafs
Tryggvasonar til Noregs, eftir að hann hafði verið land-
fiólta fram að þritugu með móður sinni. Hann lítur
norsku fjöllin snæviþakin rísa úr sæ, og hyggur golt
lil þcss að festa krossmarkið á norskri grundu. Eru
mikil skáldleg tilþrif bæði i kvæðinu og laginu, og er
hvorttveggja magnað vikingakrafti. Lagið er samið fyrir
karlakór, barytonsóló og hljómsveit. Ennfremur hefir
Grieg samið músikina við „Sigurð Jórsalafara“.
Björnson komst allur á loft, þegar han heyrði músik-
ina við kvæðið sitt: „Fvrir framan klausturhliðið“, og
lofaði hann Grieg þá að semja fyrir hann óperutexta.
Óperan átti að heita Ólafur Tryggvason. Brátt var text-
inn að 1. þætti tilbúinn, og samdi Grieg músikina við
hann. En svo kom ekki meira frá Björnson og har hann
því við, að liann hefði tint þræðinum. Grieg styggðist
i bili, en síðar urðu þeir góðir vinir aftur. Ibsen hafði
einu sinni lofað Grieg óperutexta, en það fór á sömu lcið.
Björnson var óviðjafnanlegl ofurmenni, maðurinn
sjálfur var meiri og glæsilegri en nokkuð al' þvi, sem
liann hefir skrifað, eins og Ihsen komst að orði um
hann, að hálfu skáld og að hálfu konungur, og mestur
listamaður og skörungur í ræðustól, sem Norðurlönd
hafa heyrl. Hann lét sig allt varða, sem gerðist með
þjóð hans, og hann lét sig einnig skipta málefni ann-
ara þjóða, þegar lians máttuga lijarta knúði liann til
þess. Þannig lét hann til sín taka í Dreyfus-inálinu,
hinu alkunna hneykslismáli i Frakklandi. Grieg var
þá gestur Björnsons. Reginmælska hans sannfærði hann