Nýja stúdentablaðið - 01.12.1933, Blaðsíða 2

2
NÝJA STÚDENTABLAÐIÐ
193.1
Ðrúna hættan
1.
Úrvalsrit þýzkra lista- og vísindamanna eru brennd
í'yrir framan háskólann í Berlín. Fjöldi af ágætustu
afreksmönnum þýzkrar menningar eru gerðir landrækir,
fangelsaðir eða drepnir. í Þýzkalandi liefir orðið ofaná,
um stundarsakir, algjör afneitun allra þeirra hugmynda,
sem glæsilegastar liafa skapazt fyrir aukinn skilning og
aukið vald mannsins á öllum sviðum mannlegs lífs.
Þetta er í stuttu máli, það sem fréttist úr „þriðja
ríkinu“.
Hryðjuverkin þýzku hafa fengið á sig andstyggð allra
heiðarlegra manna, sem nokkuð þekkja til. En það eitt
nægir ekki. Það er ófyrirgefanlegur misskilningur að
halda, að þótt nazisminn sé í eðli sínu rotinn, liljóti
]>ann að falla um sjálfan sig. Nei, hann lirynur þvi að-
eins, að lionum verði hrundið. Ilann er borinn uppi af
hagsmunum lieillar stéttar, sem sér alla sína lífsvon,
þar sem hann er, og nazistarnir hafa í sínum höndum
ríkisvaldið, skólana, útvarpið, hlöðin og kirkjuna og
nota þetta allt til liins ítrasta. Falsanir, lygar og of-
beldisverk, allt, sem bægt er að beita í þágu eins mál-
staðar — annað en röksemdir — nota þeir hiklaust og
óspart. Strax í barnaskólunum er lögð áherzla á að
innræta börnunum bernaðaranda og kenna þeim
vopnaburð og annað, er að hernaði lýtur. Þessi hlið
kennslunnar lieitir annars Wehrhaftmachung! í „Mein
Kampf“ segir Hitler, að aðaláherzluna heri að leggja á
líkamsmennt, þekking sé aukaatriði. Séu þessi ummæli
skoðuð í sambandi við orð bayerska menntamálaráð-
herrans Schlemm: „Hin dýpri merking líkamsþroskunar
æskulýðsins liggur í því, að hann alist upp til varnar-
vilja“, — skýrist þetta til fullnustu. Nei, með öllum
þeim tækjum, sem nazistarnir hafa yfir að ráða, til
að liafa áhrif á hugsunarhátt þýzku þjóðarinnar, og
með öllum sínum víðtæku ofbeldisráðstöfunum eru
þeir voldugur óvinur, það verður okkur að vera ljóst.
Við verðum að þekkja fassismann, ekki einasta sem
„fræðikenningu“, heldur í framkvæmdinni, skilja, að
hann er síðasta örþrifaráðið, sem afturhaldsöflin grípa
til, síðasta myndin, sem kapitalisminn tekur á sig, skilja,
að með honum hefir enginn hnútur verið leystur.
En er þá ekki barátta andfasistanna vonlaus barátta?
Nei, sá baráttubugur og sú frelisþrá, sem skapazt hefir
uudanfarin ár lijá ])ýzka verkalýðnum og er aleiga mill-
jóna kúgaðra en ótrauðra manna, verða aldrei drepin.
Sá fjöldi, sem látið hefir hlekkjast til fylgis við Hitler,
lifir ekki lengi á lofsöngvum, flugeldasýningum og mann-
drápum. Nei — verkalýðurinn þýzki skilur fyr en varir
köllun sína. Vei Hitler, þegar sá dagur rennur upp. En
til þess þurfa þýzku andfassistarnir á öllum sinum kröft-
um að halda — og okkar allra kröftum.
En þá segja m,argir: Hvað getum við Iiér úti á Islandi
aðhafzt gegn þýzka fassismanum? Við náum ekki þang-
að með neina lijálp. En þetta er ekki rétt. Barátta and-
fassista alls heims er stórkostlegur styrkur fyrir baráttu
|)ýzka verkalýðsins og allra þýzkra andfassista.
í öðru lagi eru bugsunarbáttur og drottnunarform naz-
ismans ekki eins staðbundin fyrirbrigði og nazistarnir
vilja vera láta. Það er fyrirsjáanlegt, að ef ekki tekst að
reisa rönd við, leiðir aukin kreppa og innri mótsetningar
til fassistiskrar ríkisstjórnar einnig liér á íslandi.
Við þekkjum liér nú þegar ósvífnar lögregluárásir í
sambandi við andfassistabaráttu og sjáum yfirleitt al-
liliða fassiseringu ríkisvaldsins. Þetta er annað atriðið í
eflingu fassismans liér lieima. Hitt er sú agitation, sem
stefnir að því að undirbúa hugsunarhátt manna undir
hreinan þjóðernissinnaðan Hitlerfassisma.
Það er t. d. ótrúlegt, en samt er það satt, að liér við
háskólann er nazisti kostaður af þýzku ógnarstjórninni
og íslenzka ríkisvaldinu i sameiningu, til að lialda hér
fyrirlestraflokk um þýzk menningarmál. Maður þessi
lieitir dr. Keil og fyrirlestrarnir heita: Gánge durch
deutsche Kultur und Geschichte (yfirlit yfir þýzka menn-
ingu og sögu). Undanfarið hefir hann farið yfir póli-
tíska sögu þýzku þjóðarinuar og beitt við það sinni „ger-
mönsku heimsskoðun“. Kenningin um að skipting mann-
kynsins í kynflokka sé grundvöllur sögunnar, Rassen-
kunde (kynþáttafræði) Gúnthers og aðrar ámóta firrur
skipa þarna öndvegið. Sögufölsunin, þjóðernisofstækið,
hernaðarandinn, hetjudýrkunin, Ilitlerstilbeiðslan, allt er
þetta að finna i ríkum mæli í þessari „fræðslu" um
menningu og sögu ])ýzku þjóðarinnar. Önnur eins ósvífni
og þessi gagnvarl íslenzkum menntamönnum er óþol-
andi. Við róttækir stúdentar krefjumst þess, að dr. Keil
sé þegar í stað látinn hætta sinni nazistisku útbreiðslu-
starfsemi hér við háskólann.
Það er óþolandi, að hlóðstjórn Hitlers og Göhrings
eigi frjálsan aðgang að Háskóla íslands til að nota
hann í útbreiðsluskyni fyrir Jyga-„vísindi“ sín og ómenn-
ingu.
2. „This is the age of the war of the
oppressed against the oppressors“.
Shelley.
Sú barátla um menningu eða ómenningu, sem báð er
nú síðustu mánuðina, er án efa sú ltarðasta, sem mann-
kynssagan getur um.
Þessi stórkostlegu átök skýrast aðeins út frá því, að
yfirstandandi ár eru tímabil byltinga og styrjalda á sviði
þjóðfélagsmálanna og þá auðvitað um leið á öllum öðr-
um sviðum menningarinnar. Hin gömlu form eru að
ganga sér til búðar. Hin nýju, sem enn eru á fósturstigi,
skapa nýjan hugsunarhátt, ný sjónarsvið.
Sá, sent af þjóðfélagslegri nauðsyn var kúgaður, byrj-
ar að liugsa eins og frjáls og fullveðja maður, þegar hann
verður þess var, að þessi nauðsyn er. fallin úr sögunni,
og hann tileinkar sér biklaust hin nýju sjónarmið. Séð
af nýjum sjónarhól fær mannlegt líf á sig nýtt úllit, áð-
ur óþekkt yfirbragð.