Nýja stúdentablaðið - 01.12.1933, Blaðsíða 12

12
NÝJA STÚDENTABLAÐItí
1933
Beztu cigaretturnar í 20 stk. pökkum,
sem kosta kr. 1,10 — eru
Commander
Westminster Virginia c i g a r e ttur
Þessi ágæta cigarettutegund
fæst ávallt í heildsölu hjá
Tóbakseinkasölu ríkisins
Búnar til af
Westminster Tobacco Company Ltd.,
London.
og leitazt við að grafa fyrir rætur þeirrar rotnunar,
sem sýkt liefir allt samfélag þessara vesæln vera, sem
telja sig guðs útvöldu á jörðinni og skapaða í hans eig-
in mynd.
Menn taka að meta meir liispursleysi, einurð og
lireinskilni en hræsni, fláræði og fals, sem teljast með
liöfuðdyggðum vorra tíma.
Meir og meir rofar fyrir þeim skilningi, að heim-
inum beri að stjórna á vitrænan liátt, svo að allir, sem
erja þennan eymdardal, fái notið þeirra ótakmörkuðu
lífsgæða, sem þeir hafa aflað i sveita síns andlitis.
Ný lífsviðhorf, nýjar hugsjónir og nýtt mat allra verð-
mæta fara eldi um allar jarðir.
Og jafnvel verður þeirra vart í háskólanum íslenzka
við Austurvöli.
En þar er við ramman reip að draga. Stúdentar
finna fljótt, að hér er nokkuð á ferðum, sem raskað get-
ur óþyrmilega svefnró þeirra og sálarfriði, sem þeir
l'yrir vald vanans meta orðið mest af öllu.
Og þeir eru staðráðnir í að hafa að engu allt, sem
krefst nýrra viðhorfa og vinnubragða, ef fram kynni
að koma. Þeir fáu, sem hrífast láta af rökum nýrra
sjónarmiða og vilja einarðlega liorfast i augu við stað-
reyndir tímans, fá óþvegin orð í eyru. Þeim er brugðið
um ofstæki, glamur og byltingabrölt, kallaðir liávaða-
menn og friðarspillar, sem ekkcrt liafi annað í hyggju
en ala á ófriði og erjum í friðarlieimi stúdenta.
Öllum þeirra rökum er annaðhvort svarað með
þumharalegri fyrirlitningu eða nístandi tómlæti og ekki
nokkur minnsta tilraun gerð til að meta sanngildi
þeirra skoðana, sem þeir hafa fram að bera, á lióg-
íegan og drengilegan hátl. Svo mikil er tortryggni og
svo frumstæður ótti „rósemdarmannanna“, að allra
hragða hefir verið leitað til að hægja skoðanafjendum
þeirra frá íhlutun um almenn mál stúdenta og draga
úr þeim áhrifum, sem þeim að réttu lagi ber, sam-
kvæmt öllum lýðræðisreglum.
Og ekki liefir þá skort lymskuna og lævísina hjá
þessum „liógværu“ mönnum, því að aldrei skal það
sannast, að þeir rjúfi friðinn.
Fornar sagnir greina svo frá, að drekar liafi legið á
mörkum úti og geymt þar gulls og annarra gersima,
sem þeir vörðu grimmilega, því að líf þeirra var undir
þvi komið, að þeir yrði ekki sviptir sjóðnum.
Svo margt er svipað að segja um vinnubrögð „frið-
arverndaranna“ innan háskólans og atferli þessarra
óvætta, að líkingin fær engum dulizt.
Aðeins er munurinn sá — og það er gæfumunurinn
að drekarnir gættu verðmæta, sem líf þeirra var
undir komið, en „hófsemdarmennirnir14 i Iiáskóla Is-
lands liaía slegið skjaldhorg um andleysið, tómlætið
og ábyrgðarleysið í íslenzku stúd ntalífi og verja það»
með oddi og egg og allri þeirri óbilgirni og fautaskap,
sem einsýni i lífsskoðunum fær framast veitt.
En þrátt fyrir andóf þeirra bæði leynt og ljóst gegn
öllum nýjum straumum og stefnuhvörfum á sviði
menningar- og þjóðfélagsmála, sem gert gæti félagslíf
stúdenta í lieild frjórra og siðmenntaðra, ef rétt væri
á haldið og pólitísk tortryggni látin víkja fyrir einhuga
menningarviðleitni, þá er nú samt svo komið þcim til
ógnar og skelfingar, að æ fleiri stúdcntar ganga til
fylgis við liinn róttæka mólstað, livort sem það er á
sviði stjórnmála cða annarra.
Og auðvitað verða þeir góðu menn eitthvað til
hragðs að taka, svo að fjöregg þcirra verði ekki hrifs-
að trá þeim, og þá er líka úti um alla friðsemd og hóg-
værð af þeirra liálfu og engin miskunn hjá Magnúsi.
Á síðastliðnum vetri grípa þeir til þess óyndisúr-
ræðis að ganga i berhögg við þær einföldu lagareglur,
sem stúdentar liafa sett sér um val sinna fulltrúa, og
engin önnur skýring verður fundin á þessu athæfi en
liégómleg löngun og óseðjandi græðgi eflir að liafa
öll „völd“ þeirra ó meðal og setja „sinn blæ“ á stúd-
entalífið.
Auk ]æssa snerist liáskólaráðið heint og óbeint til
fylgis við þá með þvi að neita allt að 40 stúdentum
um afnot einnar af stofukytrum skólans til að afla
sér objectivrar fræðslu, undir handleiðslu sérfróðs manns,
í vísindagrein, sem sennilega enginn háskóli, sem kenn-
arastól hefir í söguvísindum, getur virt að vettugi.