Hlín - 01.01.1930, Blaðsíða 72

70
Hlín
stekk í Breiðdal hjá stjúpdóttur sinni, Þorbjörgu
Magnúsdóttur, og manni hennar, Gísla Högnasym.
Stjúpa mín fór á hverju sumri suður að finna móðu '
sína, og fjeklt jeg að fara með henni í þessi tvö skifti
Ragnheiður lá þá í rúminu. En enn þá er mjer í ferskr
minni, hve falleg og höfðingleg hún var. Hún dó 1895.
Stjúpa mín og Guðrún systir hennar, sem var 1 ári
eldri, fermdust báðar sama vorið. Það sama sumar
rjeði móðir þeirra þær í vist áð Eydöium til sr. Bene-
dikts Þórarinssonar og Þórunnar Stefánsdóttur frá
Valþjófsstað. Um aðra mentun en heimilismentun var
þá ekki að ræða fyrir ungar stúlkur, og kom móðir
þeirra þeim því þar fyrir, sem hún vissi mestan mynd-
arskap í almennum vinnubrögðum. Um annað nám
fyrir ungar stúlkur var ekki að ræða, að undanskildum
lestri og kristindómsfræðslu. Þó lærðu systurnar að
skrifa af manni, sem var þeim samtíða á Gilsá. Hann
gaf þeim stafrófið skrifað, og eftir þeirri fyrirmynd
fóru þær. En í frístundum sínum urðu þær að gera
það.
Þórunn Stefánsdóttir var mesta myndarkona og
sennilega mörgum fremri á þeim tíma um þrifnað og
reglusemi. En hún þótti nokkuð skaphörð. Þær systur
voru hjá henni 5 ár, fyrst í Eydölum og síðan á Gilsá,
þar sem hún bjó með seinna manni sínum, Þorgrími
snikkara Jónssyni, móðurbróður stjúpu minnar og
Guðrúnar.
Jafnan minstist stjúpa mín þessara ára með gleði.
Hún leit svo á, að þarna hefði hún að nokkru leyti ver-
ið í skóla. Og kæmi fyrir, að hún mintist á eitthvað,
sem henni þótti að á Gilsá hjá Þórunni, bætti hún æf-
inlega við: »Og við höfðum bara gott af því«.
Þórunn hefur sjálfsagt sjeð hvað í stjúpu minni bjó,
og hjelt vináttu við hana alla æfi. Frá Gilsá fór stjúpa
mín að Eyjum í Breiðdal, til Sigurðar móðurbróður