Sumarblómið - 01.01.1921, Page 10

8
Sumarblómí&
Forðastu hégómlegar vottir og dramb.
1. Pað er heimska, að byggja traust sitt á mönnum eða
nokkrum öðrum sköpuðum hlut. Enginn ætti að fyr-
irverða sig fyrir, af ksírleika til Jesú Krists, að vera
þjónn annara (2. Kor. 4, 5.). Reiddu þig ekki á
sjálfan þig, bygðu heldur von þína á Guði einum.
Gefðu Guði vilja þinn og þá mun kraftur Guðs full-
komnast í veikleika þínum. Treystu ekki vísdómi
þínum eða nokkurs annars manns, heldur einungis
náð Guðs, sem er með auðmjúkum, en hrindir dramb-
látum burtu.
2. Hrósaðu þér ekki af auðæfum þínum, þótt þú sért
auðugur, heldur ekki af vinum þínum, þótt þeir séu
svo og svo voldugir — heldur leitaðu heiðurs i
Guði, sem gefur þjer alla hluti, og sem helst af öllu
vill gefa þér sjálfan sig. Vertu ekki hreykinn af lík-
amlegri hreysti né fegurð, því við lítilsháttar sjúkdóm
getur hið hrausta orðið veikt og fegurðin horfið.
Horfðu heldur ekki með ánægju á sjálfan þig vegna
dugnaðar þíns og skilnings, svo að þú ekki með þvf
missir velþóknun Guðs, sem hefir gefið þér alt hið
góða, sem þú átt í eðli þínu. Vertu ekki hreykinn
af því, sem þú gerir, því þótt það standist dóm
mannanna, er ekki þar með sagt, að það fái staðist
fyrir dómi Guðs.
3. Álíttu þig ekki betri en aðra, svo að þú verðir ekki
álitinn lítilmótlegri en aðrir, af Guði, sem veit hvað
í manninum býr. Finnir þú, að það sé eitthvað gott
hjá þér, þá trúðu því, að aðrir s?u samt ipikið betri;